Vrijdag, 6 oktober 2023. Wolf’s Lair. Bikepacking Abruzzo. Een rondje waarbij we drie National Parks doorkruizen, Majella, Grand Sasso en Abruzzo/Molise. Een kleine 400 km en 8000 hoogtemeters. Laten we die maar eens aanvatten. We beginnen in Palena Stazione. We rijden met de klok mee. Checken bij de plaatselijke koffiebar of we ons busje 2 weken mogen parkeren (natuurlijk mag dat, ze zijn hier allemaal zo vriendelijk en behulpzaam) en off we go. De eerste 10 km zijn een cadeau. Asfalt, geen verkeer, ietwat gloeiend bij ‘n graad of 20. We rijden op 1400 meter hoogte. Dan krijgen we gravel voor de kiezen. Nog te doen, al nemen de stijgings% rap toe. We tikken alweer de 15 aan 🤣. Gravel gaat over in grof grind en dan ‘n te dikke laag. Ofwel fietsen onmogelijk. Bikepacking wordt hike a bike. Niet fijn. We bereiken de top van de eerste pas vandaag en rekenen op een fijne afdaling. Niet dus. Dat grind wordt nog erger en daarmee ook wel gevaarlijk. Dus grote delen hike a bike bergaf. Ook niet fijn. We komen bij een afgelegen boerderij voorbij en oef, we zien de volgende pas voor ons liggen. Met, jawel, dat verdomde grind. No way dat we dat fietsend kunnen doen. Te steil en te los grind. Grip nul. We beulen omhoog en ja hoor, daar komt onze redding…. Maurizio komt met zijn Laro pickup voorbij, ziet ons ploeteren en vraagt of we een lift willen…. Die slaan wij niet af 🤣👍🥳. Tassen, fietsen en ik in de achterbak, Maris in de cabine. Deze pas had ons zeker een dag gekost. Fietsen was hier zo goed als onmogelijk geweest…het universum zorgt voor ons haha. Maurizio spreekt zelfs goed Engels, heeft in Canada gewoond. En kent de omgeving op zijn duimpje als ex-ranger. Kent ook Palombaro waar ons huisje staat. En, als klap op de vuurpijl, hij zet ons af bij een restaurant boven op de pas. Dat is eigenlijk gesloten maar hij regelt voor ons alsnog een maaltijd en een slaapplek. We mogen de tent naast t restaurant opzetten. We worden zo ontzettend vriendelijk welkom geheten in het restaurant! En wat een heerlijke maaltijd. Zo’n plaatselijke boerendish zeg maar met spek, champignons, kaas, aardappelpuree. Een wijntje erbij en wij zitten goed. Nu eerst maar eens goed uitrusten. En morgen starten met een lekker bakkie bij de buren 👍🙃🤣. Ps Maurizio vertelde dat het paartijd is voor de herten hier in de bergen, ‘je kunt ze waarschijnlijk horen ‘burlen’’. Nou dat klopt, we liggen in ons tentje om 19 uur en horen ze in de bergen om ons heen.
Zaterdag, 7 oktober 2023. We slapen zowat de klok rond! In de nacht echoot het geluid van de burlende herten door de vallei. Prachtig. Om 7 uur zijn we wakker, pakken we onze spullen en schuiven we bij de buren naar binnen voor een bakkie. En bakkies maken dat kunnen ze hier, dus nemen we er nog een. De zon is op en dan warmt het snel op. Ook wel heel fijn want het was vannacht 5 graden hier op Passo Godi op 1.630 meter. De eerste 12 km krijgen we cadeau, de pas naar beneden. Daarna wordt het zwaar glooiend of licht bergachtig 🤣, wat je er zelf van wilt maken. En asfalt, héé fijn na gisteren. Tijdens de lunch op een bankie laten we ook de tent drogen. Scheelt toch weer de nodige onnodige kilootjes 🙃. In San Sebastiano dei Marsi nemen we in de enige bar een proseccootje. Die hadden we wel verdiend, vonden we. En de lokale uitbaatster vond dat ook 🤣. Daarna zoeken we een plekje. En dat vinden we! Aan een riviertje (handig, kunnen we onszelf en onze kleertjes wassen), ver van de weg. Midden in de natuur. Zoals we het graag hebben. En jawel, boven op de berg zien, èn horen, we de herten! Genieten.
Zondag, 8 oktober 2023. Eenvoudige ritjes bestaan niet. Ja, op papier, dat wel. Eigenlijk zou je al vooraf gewaarschuwd moeten zijn…. Dit was er zo eentje. Voor het overgrote deel vlak tot heuvelachtig. Echter, in een bakoven! In oktober!! Maar okay, eerst even naar de ochtend. Het lijkt er op dat die herten, de mannetjes welteverstaan, allemaal hun eigen plek hebben, boven op de kam van de berg. Aan slapen doen ze niet echt, getuige het spektakel in de nacht. Max inzoomen met m’n iphone en dan nog een keer inzoomen…geeft een beeld hoop ik🤣. De tent wordt nat ingepakt, een zorg voor later om die te drogen. Wel wat extra kilootjes ochtenddauw om mee te torsen 💪. We hopen op een bakkie in het volgende dorp….helaas…eerst de kerk, daarna het café 🤣. En zo vroeg is er nog geen dienst. Volgende dorp dan maar, en jawel, daar zitten we goed. Dan komen we in de bakoven, kilometer of 20, bijna nergens schaduw. Voor het eerst raken we door onze watervoorraad heen. Hmmm nog een dingetje om uit te werken voor toekomstige ritjes. We bereiken een groter stadje en ploffen neer in het park bij de Borgo. Goede plek om te eten, water te scoren en de drijfnatte tent te drogen. En wat hebben we een mazzel ☺️, zie ik opeens iemand het park afsluiten, de hekken dicht en dikke hangsloten erop. En ja, een betonschaar hebben we niet mee 🤣. Ik was er net op tijd bij! Wij met onze spullen naar buiten, inpakken en doorrijden maar. Tja en dan worden we getrakteerd op de fijne combi van bakoven, bergop en heerlijk, te dik gezaaid grind. Dat betekent op de fiets, af de fiets, etc. Niet grappig. Voordeel, de pasta van ‘t huis in ‘t volgende dorp met een overheerlijke prosecco smaakt des te beter 🤣! Nog even 1,5 km bergop en daar vinden we onze stek voor vanavond, net buiten Forme. Aan de voet van Parco Naturale Serente-Velino. Niet slecht!
Staan we net goed en wel geïnstalleerd en zitten we bij te komen in het zonnetje komt er nog een schaapsherder met zijn kudde voorbij. Dat zijn altijd leuke ontmoetingen!
Maandag, 9 oktober 2023. Laten we beginnen bij het eind. We hebben ons getrakteerd op een b&b in L’Aquila, de hoofdstad van Abruzzo🤣👍. En we werden getrakteerd op een fikse klim van 10% om er te komen. Waarom moeten ze hier die steden en dorpen toch allemaal boven op een berg leggen 🙃🤣🤣. Nu ging het al vanaf vanmorgen, nog koud en wel, bergop. Gelukkig ‘n koffiebar op 5 km ☕️, dat dan weer wel. En mazzel dat we meteen wat suikers binnenkrijgen door de heerlijke dolces….we bleken ze hard nodig te hebben voor onze klim naar het skidorp Ovindoli. Zo’n dikke 10 km bergop. We zijn wel goed warm nu 🤣. Wat volgt is golvend terrein door een soort van hoogvlakte en daarna een heerlijke afdaling richting L’Aquila. Met dus dat toetje met die heerlijke klim naar ons stekkie voor vannacht. Waar Maris overigens met applaus 👏 en aanmoedigingen door localo’s werd ingehaald 🤣🤣. En terecht!
P.s. In de avond bekijken we de prachtige stad, die nog behoorlijk in de steigers staat. Er is veel beschadigd tijdens de laatste aardbeving van 2009.
Dinsdag, 10 oktober 2023. Het mooie van deze manier van reizen is dat je ‘s ochtends nooit weet hoe de dag er uit gaat zien. Geen afspraak, geen agenda. Alleen een idee van een bestemming. Dat niet-weten voelt zo vrij en geeft een enorme boost aan onze energie. Maakt ons ook alert. In het nu.
Dit was vanmorgen vroeg 🤣. Je voelt het al, de grote test volgt 🙃. Mooie route uitgestippeld, NP Grand Sasso in. Er geen rekening mee houdend dat alle dorpen er naar toe ook zwaar getroffen zijn door de aardbeving. En dus is het in zo’n dorp een bouwput. En woont er bijna niemand meer….en dus zijn er ook geen winkeltjes meer….en hebben wij een calorie-inname issue 🤣. Dat betekent omkeren en de ruim 10 km die we bergop gereden hebben weer af te dalen. En we moeten onze route drastisch omgooien. Wat ook zal betekenen dat we meer moeite zullen hebben een slaapplek te vinden, want we zitten niet meer in het NP.
Al zeggen we het zelf, we blijven er heel relaxed onder. En dus worden we beloond met alweer een schitterende overnachtingsspot. Zomaar uit het niets. We zien het maar als teken van ‘test doorstaan’. Wetende dat je dan altijd weer kunt wachten op de volgende… dat zien we dan als ‘groei’.
Woensdag, 11 oktober 2023. We konden vanmorgen kiezen tussen ‘steil’ en ‘middelmatig’. We kozen voor de laatste. Die leverde ons net geen 1000 hoogtemeters op 🤣. Hoe die steile variant dan zou zijn? Iets voor de volgende keer 🙃. We kregen alsnog een stevige pas voor de kiezen, bij Popoli. Gelukkig hebben ze daar heerlijke pasta 🍝. Die konden we wel gebruiken! In de middag zaten we stuck tussen wat grotere steden. Wat betekende dat we lastig een slaapplek konden vinden. Dan maar doorstoempen. Tot voorbij Sulmona. Daar rijden we weer de bergen in, richting Majella NP. En daar is het makkelijk weer een plek te vinden. We zaten wel goed stuk toen we pas om 17.45 de tent konden opzetten. Oh ja, om 19.30 is het zo goed als donker. Voor ons tijd onze slaapzak op te zoeken. En te slapen tot het weer licht wordt, rond een uur of 6.45.
Donderdag, 12 oktober 2023. Zou ‘n relatief easy ride worden. Nog maar ‘n kleine 30 km tot ons busje. Die is geduldig op ons aan ‘t wachten bij Palena Stazione. Etappe 1 van de dag was 8 km tot de koffie in Cansano. Inderdaad bergop 🤣💪. Nog iets meer dan 20 te gaan. Okay, nog 800 hoogtemeters dat dan weer wel. Maar goed, wie doet ons wat? Nou dat verdomde pad dat onze vrinden van google ons voorschotelden. Overduidelijk geen fietsers, althans niet met bepakking. Kantoorgasten, ‘spreadcheaters’ zoals wij die noemen. Afijn, eerste heuveltje, asfalt, 16 procentjes, nog te doen. Okay, op ons tandvlees, dat dan weer wel. Hierna wordt het beter, roep ik dan…. Dit keer tegen beter weten in, het wordt alsmaar slechter! We hebben de keuze; doorgaan en lots of grind of terug en 15 km om. Asfalt. We kiezen het laatste. Dus nog 22 te gaan naar ons busje. Pfff, waarvan de eerste 12 bergop, gemiddeld à 7 %. We gaan goed stuk. Wat hebben we toch allemaal aan kilo’s mee? Dat vraagt om een grondige analyse 🧐. De laatste 10 knallen we fors door. Zit Maris in mijn wiel, zegt ze ‘mag wel wat harder’. Huh 🤔, ik zeg, ‘lekker dan zo uit de wind, ik rij me suf 🤣🤣🤣’. Aangekomen in Palena nemen we het er goed van. Zo’n resto met veel keuzes. Ofwel, heerlijk eten wat de pot schaft, op z’n ‘Abruzzoos’. Van onze buren krijgen we nog een mezzo litro Cerasuolo (rosé wijn), ze zagen kennelijk dat we ‘t konden gebruiken 🤣. ‘ n Uurtje of 2 later gooien we onze spullen in ‘t busje, fietsen op ‘t rek, en rijden we naar ons stekkie in Palombaro. Het was een heerlijk avontuur. Smaakt zeker naar meer.
. 
). We fietsen nu naar Culemborg en nemen de trein op weg naar Groningen. 
. Gelukkig is het rustig in de trein (de Vuelta was gister in Utrecht, vandaag in Breda). Als we in Groningen uitstappen zetten we de navigatie aan. Op weg naar Balloo. Even rustig aan beginnen. Nou, dat loopt anders. Er zitten meteen wat kilometers in de beentjes.
. De route overigens prachtig, met name door de heide bij Baloërveld. In Balloo staan we op een kleine leuke boerencamping.
. Maar goed, als je lekker moe bent…. 
. Goede voorbereiding voor wat nog komen gaat 
.
!
