Fietsen in Italië; daar waar ons busje ons brengt

by Paul

16 April 2023. 16 April 2023. We zijn weer op pad. De afgelopen 2 weken hebben we tijd voor onszelf genomen. Bezinken, bezinnen, bezielen. Daarvoor hebben we Italië uitgekozen, met busje en fietsen. De fietstocht van Sevilla naar NL kunnen we, gegeven de nog beschikbare tijd, niet afmaken. Dat komt wel weer. Vanuit Abruzzo zijn we nu in Umbrië waar we dagtochten en mogelijk meerdaagse tochten met de fiets willen maken. We vinden het nog moeilijk om weer in de flow te komen, maar we pakken de draad weer op. Het posten van onze avonturen, hoe klein ook, helpt daar mogelijk bij.

Zo, eerste ritje zit erop. We fietsen ‘n ronde San Casciano Dei Bagni – Sarteano. Alleen al de namen geven je een echt Giro gevoel 😂🚴‍♂️. De route deels gravel en deels asfalt, pittige klimmetjes met pieken van 15%. Om er in te komen 😛😅. Nu kun je in deze prachtige omgeving niet veel anders dan (steil) op en (steil) af. Het weer? Zwaar bewolkt, af en toe ‘n flauw ☀️ en veel wind💨, graad of 12. En het is weer genieten. Een paar Italianen kijken verschrikt vanaf hun e-mtb’s wanneer ze ons omhoog zien stoempen. Huh? Senza batteria? Si!

17 april 2023. Pienza. Weer ‘n fijne dag. We ‘snorkelen en duiken’ vandaag zoals Maris dat zou zeggen. Al ‘snorkelend’ rijden we met ons busje naar de startplaats van ons fietsrondje voor vandaag: Monticchiello-Montepulciano-Pienza-Monticchiello. Dat rondje doen we dus ‘duikend’, d.w.z. met onze fietsen. Zo voelt dat voor ons. Met de fiets ben je nog meer één met de de natuur en dat is echt fantastisch ondanks, of misschien wel dankzij, de pittige route. Je ervaart het leven zo ten volle. Delen van deze route hebben we in 2018, als proefreis voor onze wereldreis, gereden met ons busje. Toen waren we druk met, ‘kan dit busje dit allemaal wel aan’ en ‘hebben we de juiste gear mee?’ Zeg maar de meer technische aspecten. Nu zijn we druk met ‘kan ik dit aan, zowel mentaal als fysiek?’ Beiden interessante invalshoeken en van een compleet andere orde. Hoe rijk dat we beiden mochten ervaren 🙏🙃😅.

19 April 2023. Siena. Wasdag. De kleertjes, haartjes en onszelf. Dat doen we in Siena op de stadscamping Colleverde. Kunnen we ook mooi de stad in, met o.a. het prachtige Piazza del Campo en de Duomo. Om de stad in te gaan pakken we de bus, in dit geval het OV. Energetisch voor mij altijd lastig. Maris heeft daar minder last van. Al die verschillende energieën om mij heen, pfff. In de natuur voelt het toch echt anders, letterlijk meer geaard. Maar goed, ‘adem in adem uit’ zeggen we in zo’n geval. Beiden bemerken we in ieder geval dat we, itt een aantal jaren geleden, minder tegen de drukte van de stad kunnen. Blij dus dat we relatief vroeg in het seizoen zitten, het is nog te doen. We zoeken altijd de rustige delen op, als vanzelf, de buitenwijken. Dus even snel de stad in en er weer snel uit. Dit keer belanden we in wijk 7, de Tartuca waar de jeugd met veel passie en trots aan het oefenen is met trommels en vlaggen. Prachtig, deze pure energie, de historie. Maris wordt altijd emotioneel bij dit soort dingen (trommels, fanfare, etc) en helemaal als ze die kleintjes dan ziet trommelen. “Zo schattig”, aldus Maris. 

20 April 2023. Monteriggioni. We vertrekken uit Siena, uiteraard niet zonder eerst ‘n café, cappuccino en de onvermijdelijke dolce te nuttigen 🤣😛. Nu zijn we met ons busje en de fietsen erop iets langer dan normaal, dus af en toe vraagt dat om strak inparkeren😊. We gaan weer een ronde fietsen, nu vanuit Monteriggioni. Zeer bekend en toeristisch plekkie. En een goede stek om de bus te parkeren en met de fietsen het achterland in te trekken. Aan de hoogtemeters kun je zien dat we het eerste stuk lekker kletsend en pedalerend doorbrengen….soort van nietsvermoedend 😉. Tot we de col van Maggiano op ‘mogen’. Blijft zich rekken, met stijgings% die variëren tussen de 7 en 12. Voordeel; what goes up must go down. Maar ja, daar koop je weinig voor tijdens de klim 😆. Wel een prachtige route met gave vergezichten. Weer een heel ander Toscane. Terug in Monteriggioni mogen we ‘van ons eigen’ best een wijntje vatten. En we hadden onderweg tijdens het fietsen al een top overnachtingsspot gezien, dus voor de avond zitten we ook weer goed ….

20 April 2023. Sovicille. Hoezo is vrij kamperen afzien? 🛁🫧🧼🧽🤣?

21 April 2023. Rondje San Gimignano. We beginnen licht dalend, fijn hoor. Om dan vol aan de bak te kunnen op een onverhard pad, dat zo steil is…waar het water goed z’n best heeft gedaan en diepe geulen heeft geslagen. Oftewel, ‘n serieuze hike a bike. Lopen, duwen, straf bergop, procentje of 16. We waren dus snel opgewarmd 😂. Je gaat dan toch twijfelen, doorgaan of niet? Nou, blij dat we niet omgekeerd zijn, we zijn weer getrakteerd op mega vette vergezichten. Wijnvelden, olijfgaarden met op de achtergrond de torens van San Gimignano. En we hebben mazzel met de luchten. Dus behoorlijk wat afstappen om te fotograferen. 😆 en uit te rusten, want de puisten waren weer venijnig vandaag met uitschieters naar 18%! Lekker zonnetje op de kruintjes, dus dat wil ook wel 😎. Stadje is prachtig en al behoorlijk druk. We zoeken een rustig steegje op voor het welverdiende vinootje. Op naar de bus en op zoek naar een plek om te overnachten. Die vinden we in het natuurreservaat van Castelvecchio.

22 April 2023. Certaldo. Vandaag pakken we het anders aan. Eerst zoeken we een camping op, settelen ons daar, en maken onze rit in de middag. Kunnen we daarna lekker douchen en weer de kleren wassen. De camping, Panorama del Chianti, ligt 18 km verwijderd van onze slaapplek, in Marcialla. Daar zijn we dus zo, al kunnen we een bakkie met een dolce in Certaldo niet weerstaan 🙃. In de middag rijden we een ronde in de buurt, we kiezen de route door even goed naar de hoogtemeters te kijken. De steilste route op de heenweg, een wat makkelijke loper 🚴‍♂️😎🙃, haha, was het maar waar, voor de terugweg. Hoe dan ook, fijne rit, de bbq mag aan!

23 April 2023. Lucca. Rust- en verplaatsingsdag. We rijden richting Lucca en Pisa. Willen gewoon al rijdend genieten van de route die ons via Buti over een bergpas met veel haarspeldbochten, smalle weggetjes en een dicht bos voert. We dachten daar een overnachtingsplek te vinden. Helaas, heeelemaal niks. Op zulke momenten is het wel afzien, niet fijn. Je kunt immers niet rond blijven dolen. Geheel in stijl de zowat enige foto van de dag; een vervallen en verlaten boerderij…zo voelde het ook. Overigens voelde het voor Maris anders. Zij kan het vandaag allemaal langs zich heen laten gaan. “Er komt vanzelf iets, misschien niet iets leuks, maar er komt iets”, zegt ze dan. Wat helpt is dan een stop te maken en gewoon even een terras op te duiken. Afstand nemen doet wonderen. En zo vinden we een plek, boven op een berg, met uitzicht over de vallei/Pisa met de scheve toren in ons blikveld 👍🙏😅. Ps bij het pijltje staat de scheve toren. 

24 April 2023. Bagni di Lucca. We worden wakker en wandelen een stuk de berg op waar we staan. Daar gaan we even aarden op een rots, blote voetjes in het gras. Dat helpt ons altijd erg om in fijne en krachtige energie te komen. Nog wat taichi en yoga oefeningen, ‘n korte hardloopronde en fitnessprogramma voor Paul en we kunnen vertrekken. De omgeving in deze vallei bij Lucca en Pisa spreekt ons iets minder aan, meer industrieel, minder verzorgd ook, meer zwerfafval. We verkassen wat richting Noorden naar de voorlopers van de Apuaanse Alpen. Nog steeds Toscane maar soort van minder bekend en meer ongerept. We rijden tot Bagni di Lucca waar we een mooie hike gaan maken. Door de bergen en de bossen. Dat voelt voor ons zoveel fijner. De natuur heeft toch echt effect op ons! Overigens zien we iedereen met taarten over straat lopen 🧐🤔. Aha, morgen, nationale feestdag (Giorno della Liberazione / Bevrijdingsdag). Pfff saved by the bell, snel nog even boodschappen halen voor morgen, we waren nl behoorlijk door onze supplies heen 🙃🤣😅. P.s. Polarsteps geeft aan dat het regent en 8 graden is hier. In werkelijkheid was het 19 graden en zonnig. Niet altijd geloven dus😂.

25 April 2023. Vagli Sotto. We stonden er vannacht zo goed bij dat we een koffietentje op loopafstand tot onze beschikking hadden 🤪☕️. Even beter dan onze toch niet verkeerde handpresso bakkies. We rijden 25 km verderop naar Castelnuovo di Garfagnana. Een prachtig bergdorp en een super uitvalsbasis voor een mooie hike. Zo gezegd, zo gedaan. De hike voert ons langs ruïnes, bijna verlaten dorpjes, weilanden, bossen in lekker geaccidenteerd terrein. Net niet terug bij ons busje begint het te stortregenen. En niet zo’n beetje ook! We worden gered door een alleraardigst restaurantje🤣🙏. Dan nemen we het er maar van, nu we er toch zijn🙃. Daarna rijden we verder naar Parco Alpi Apuane. Daar vinden we een schitterende plek, boven op een berg met uitzicht over het dal. Van hier kunnen we morgen weer een bergwandeling maken, nu meer op hoogte, we staan nl nu al op 1.000 meter hoogte. Ook dan barst weer een fikse bui los. Die levert ons een vet gave regenboog op! Mazzel!

26 April 2023. Vagli Sotto. Die buitenlucht doet ‘t altijd goed. In ons penthouse daktentje slapen we als roosjes 🌹🌹. Rustig ‘n eigengemaakt bakkie, wat rekken en strekken, paar stenen verplaatsen en de dag kan beginnen 🤣. We gaan een flinke hike maken vandaag. Op naar de marmerwingebieden (levert dat op met scrabble?). Het weer is prachtig, de hoogtemeters fors. We genieten van de natuur, de stilte, de koekoek die ons lijkt te begeleiden. Hier en daar zijn kabels gespannen voor extra hulp bij de luchtige delen van de route. Dan zien we hoog in de bergen de marmerwinning. Indrukwekkend om te zien, op deze hoogte, de wijze waarop. Maar ook het besef van ‘heeft de aarde hierom gevraagd?’ We stiefelen terug en gaan nu van onze stek naar beneden, het dorp in. Ook dat weer een fijne hike, nu door het bos 🌳. Lange afdaling… die mogen we uiteraard ook weer omhoog, want ja, ons busje hé 🙃🤣. Het fijne van zo’n inspanning is altijd de beloning… lekker voor de bus op een bankje, het dal inturend, genietend van zo’n prachtig uitzicht. We zijn gezegend 😇!

27 April 2023. Castelnovo Ne’Monti. We genieten in de ochtend nog even extra van onze mooie plek bij Campocatino. Dan trekken we verder richting Castelnovo Ne’ Monti, provincie Reggio Emilia, regio Emilia-Romagna. We komen in de volgende regio via de Passo di Pradarena. Ook dat is weer een en al verrassing voor ons. Niet verwacht, prachtige omgeving, fantastische, kronkelweggetjes. In Castelnovo ne’ Monti pakken we de fiets voor een plaatselijke ronde. Het lijkt hier glooiender en over het algemeen net wat minder steil, alsnog gaat het hier op en af. De omgeving schitterend. Onze tocht die ons leidt over een single track wordt ruw verstoord doordat de plaatselijke boswachters met hun kettingzagen hebben lopen spelen en de zooi niet hebben opgeruimd. We kunnen niet anders dan omkeren😅. Het goede nieuws; we hebben onderweg weer ‘n topspot gezien voor de nacht. We halen ons busje op en settelen ons tussen de heuvels. Installeren onze buitenkeuken en genieten weer volop! Na de afwas zien we een kudde van wel 30 wilde zwijnen!

28 April 2023. Polinago. A different cookie vandaag. Ruim 40 km, 850 hoogtemeters, rondje Castello delle Carpinete. Pittig en erg gaaf. Dat bedenk je niet, al rijdend over de autostrada alhier rond Modena. Zooo heuvelachtig met regelmatig ‘passen’ waar groene bordjes staan ‘aperto’. Hoe zou dat hier vorige maand dan bijgelegen hebben? Afijn, wij genieten van de omgeving én de inspanning. Goede trainingsrondjes voor wat nog komen gaat zullen we maar zeggen. Het is bovendien vandaag weer een dag dat we een camping opzoeken. Dit keer de alleraardigste agricampeggio L’Arca di Noé. Een aanrader!

29 April 2023. Modena. We vertrekken iets later dan gepland van de camping. De was was nog niet helemaal droog… dat vale zonnetje van vanmorgen was genoeg om het af te maken. We rijden vandaag naar Modena, via Maranello. Dat is daar een en al Ferrari. Beetje gekte wel hoor🤣🙃. De weggetjes daar in de buurt zijn wel extreem smal en steil. Zelfs ons trouwe busje heeft af en toe moeite haha. Beter dat we niet op de fiets zitten 🤪. In Modena parkeren we aan de rand van de stad, pakken de fietsen en rijden het centro storico in. Geinig om te weten; 17 kerken zijn er! Waarbij de Duomo toren zo scheef staat als die toren van laatst 🤔. Waar zijn ze hier goed in? Pizza, balsamico en gelato. Allemaal genuttigd. Missie geslaagd haha. En weer snel weg uit de drukte haha. De Po-vlakte in. Als we hier maar een slaapplek kunnen vinden. Jawel hoor, we staan dit keer verdekt opgesteld bij een boerderij ‘die het niet meer doet’, zoals wij dat noemen 🤣.

30 April 2023. Brescello. Wakker worden met een uil 🦉die zo het daktentje binnengluurt… Daar doen we het voor. Mooi hoor. Waarschijnlijk was het dezelfde uil die mij vannacht om 1 uur uit mijn slaap haalde 😜. Vandaag gaan we een rondje over de Po-vlakte maken. Niks geen hoogtemeters, gewoon vlak en ouderwets af en toe wind tegen of lekker in de rug. Die kleine 50 km trappen we weg alsof ‘t niks is haha. Er is hier overigens ook maar weinig. Veelal kaarsrechte wegen, van die heerlijk kleine en stille dorpjes, waar het uiteraard wel lekker kronkelt, met van die fijne hotse knotse kasseitjes 🙃😅. We doen ‘n bakkie in Brescello. Het dorpje van Don Camillo e Peppone. Wie kent ze niet? En best hilarisch, er ligt een Unesco bezienswaardigheid aan de route, Sabbioneta. Wij, lekker weer niet voorbereid, rijden de route via ‘komoot’ en dus pak ik (Paul) af en toe een shortcut, als ik zie dat de kaart dit toelaat…. In dit geval rijden we dus compleet aan dit pareltje voorbij. In het volgende dorp ontmoeten we Steve uit Genua. We helpen hem met een reparatie aan zijn fiets, we houden er een uitnodiging aan Genua aan over 😁 en de tip toch echt terug te rijden naar ‘klein Athene’, zoals Sabbioneta genoemd wordt. Of die vergelijking opgaat weten we niet, Athene zijn we nog niet geweest 😂. De koffie en eigengemaakte koekjes zijn er in ieder geval van puike kwaliteit en we schatten zomaar in dat Athene de koffie niet kan toppen 🤣. Hoe dan ook, fijne fietstocht in droog weer (terwijl die appjes toch echt iets anders lieten zien… vandaar dat we liever gewoon naar de luchten kijken dan naar de app😜). Oh ja, we vinden weer een toffe spot. Aan ‘n bosrand, naast een meertje.

Ps 1: in beide genoemde dorpjes zijn nog festiviteiten aan de gang ivm het lange weekend hier (dag van de arbeid), vandaar de feesttent…

Ps 2: de Po doet met die dijk en de dijkwoningen wel erg denken aan bv Zaltbommel 🤣.

1 Mei 2023. Bobbio. De plek waar we overnachten is top, het sneeuwt alleen pollen en dat vindt mijn hooikoorts niet fijn. Ik nies er op los en mijn ogen prikken vervelend. Dus maken we ons uit ‘t stof, en wel zo snel mogelijk. De stad helpt dan om mijn systeem wat tot bedaren te brengen. Hoe fijn is de bebouwde omgeving voor iemand die aan hooikoorts doet. (Iemand zei eens, dat heb je niet, daar doe je aan. Met die boodschap ben ik mooi klaar mee😂). Maar goed, Parma is in de buurt, het weer met af en toe ‘n druppel 💧 helpt ook mee. Maris houdt niet van regen, ik dus wel 😂. En zeg je Parma, inderdaad dan lonken de hammen en kazen. Dat kunnen ze hier wel. By the way, prachtige gebouwen, pleintjes en bijzonder is de doopkapel, geheel in roze marmer. En nu wij weten hoe dat gewonnen wordt….nog bijzonderder. We rijden verder richting Genua, de Po-vlakte gaat over in de heuvels en bergen. We stoppen in Bobbio, gelegen in het centrum van de Trebbia-vallei in de provincie Piacenza (Emilia-Romagna). Wisten wij veel haha, hier struikelen we zowat over de bijzondere brug 🤣. Die oude stenen brug Ponte Gobbo werd in de 7e eeuw gebouwd op de fundamenten van een eerdere Romeinse brug. In de 17e eeuw, als gevolg van erosie van de rivierbedding, werd de brug verbreed tot 11 ongelijke bogen, waardoor het zijn golvende uiterlijk kreeg. Prachtig om te zien. En mazzel, er bijna naast een plek om de nacht door te brengen.

2 Mei 2023. Genoa. We worden wakker en het plenst 🌧️. Even behelpen, het luifeltje biedt uitkomst. We doen een bakkie in Ottone (een prachtige route, heuvels, zeer slingerende wegen langs de rivier de Trebbia). Zeer de moeite waard de omgeving hier. In het cafe hing een mooie quote: “De moedigste beslissing die je elke dag kunt nemen, is jezelf zijn”. Of in het Italiano: “la decisione piu coraggiosa che puoi prendere ogni giorno e quella di essere di”. Volgens ons vrij naar Voltaire? We zijn het hier hartgrondig mee eens 👍. We rijden lekker door en het weer klaart op. Het wordt mooi fotogeniek weer en dus stoppen we diverse keren om te genieten van het uitzicht en foto’s te maken. We rijden door tot Genua, want ja, Steve die we eergisteren tegenkwamen raadde het ons aan. En aangezien we houden van reizen in overgave, geven we gewoon toe aan zijn advies 🤣🙃. De route door het achterland is echt heel mooi 🤩. Morgen checken we de stad maar eens uit, op de fiets. Sounds like a plan! Dat dan weer wel 🤔🤪.

3 Mei 2023. Genoa. Een dagje Genova. Steve had gelijk, zeer de moeite waard. En met de fiets uitstekend te doen. Veel fietspaden door de stad en eentje langs de boulevard. We fietsen ook nog naar Boccadasse. Mooi, klein, authentiek plaatsje met een strandje midden in ‘t dorpje. Het oude centrum van Genua is ook geweldig, wat ‘n kleine straatjes allemaal. En hoeveel leuke kleine tentjes overal. Overigens hebben we een deel de trein genomen om vanuit de camping voorbij de terminalhaven in de buurt van het centrum te komen. Bij de haven was het namelijk een bouwput, daar wil je niet met je fietsje tussen de opgewonden en krioelende Italiaanse chauffeurs en chauffeuses rijden…. Da’s al minder grappig met ons busje😜🙃😂, laat staan op de fiets.

4 Mei 2023. Ceranesi. Vanuit Genova rijden we opnieuw de bergen in. Parco Naturale delle Capanne di Marcarolo is onze tussenstop voor, tja, voor hoelang. Dat gaan we wel zien. We nestelen ons boven op een berg met een goddelijk uitzicht, we zien vanuit hier zelfs de zee. We maken een vuurtje en zijn in gezelschap van tjirpende krekels en kwetterende vogeltjes. Wat ons betreft een nieuw concept. Geheel gratis en voor niets. We noemen het ‘natflix’. Slow nature tv. We geven alvast een voorproefje 🤣🤔😜👍☀️🍀.

5 Mei 2023. Paul moet vanochtend eerst naar kantoor voor een meeting. Dus hij vertrekt, loopt 4 passen en settled zich bij een boom, telefoon en iPad aan en de meeting begint😀😂. Nature office, noemen we dat. Vanmiddag stappen we op de fiets. De omgeving is weer wonderschoon. We fietsen naar Sacrario della Benedicta. Hier vond tussen 6 en 11 april 1944 het bloedbad van Benedicta plaats. Een standrechtelijke executie van vijfenzeventig partizanen die tot de formaties van Garibaldi behoorden, uitgevoerd door soldaten van de Republikeinse Nationale Garde en Duitse eenheden in het Benedicta-gebied in de Ligurische Apennijnen . Bij eerdere schermutselingen waren nog eens tweeënzeventig partizanen gevallen. Bijzonder dat we daar precies vandaag 5 mei zijn. Bevrijdingsdag in NL. 24 April jl vierden ze hier in Italië Bevrijdingsdag. En toch zijn er nog altijd oorlogen…. Weinig/niets geleerd? Enfin, het was een mooi rondje heuvel op, heuvel af. Nu lekker uitrusten bij een kampvuurtje. 

6 Mei 2023. Ceranesi. We are so happy and grateful for this new day and the new opportunities to come. 🥰

6 Mei 2023. Masone. We worden wakker en genieten. Gisteravond die prachtige volle maan, vanmorgen een epische blik op de vallei 🤩. Maris ordent de bus en ik ga even een hardloopronde doen, straf bergop en af. De kuitjes zijn er weer blij mee 🙃. Kom ik op de terugweg groepen wandelaars tegen… aan de gesprekken hoor ik Italiaans….aan het wandelen en gebruik maken van het wandelpad zie ik Italiaans. Ze wandelen zoals zij zich in het verkeer gedragen. Chaotisch en all over the place. Ruimte claimend. Enige remedie om er ongeschonden, hardlopend voorbij te komen is; je eigen ruimte claimen en wel zo dat men er niet aan voorbij kan. Al doende leer je. Italië is geen land om je al te bescheiden op te stellen. Dan sta je heel lang te wachten om in te voegen, of in dit geval, eindig je hardlopend in het ravijn 🤔🙃🤣. We pakken ons boeltje en rijden naar Campo Ligure, in Piemonte. Heerlijk zo’n dorpje, bakkie doen op het plein en inkopen bij de plaatselijke winkeltjes. En oh ja, heerlijk, lekker gewoon cash betalen. Doen ze hier nog allemaal 🤑. Uiteindelijk belandden we in een sportcafé waar we de eerste etappe van de Giro kunnen volgen. Een tijdrit over exact hetzelfde traject dat wij (toevallig) enkele weken geleden hebben gefietst. In Abruzzo, langs de Trabbochi coast, naar Ortona. Zij gingen alleen iets harder en hadden geen tijd voor een pitstop met een heerlijk Abruzzo vinootje… zoals wij dat wel hebben gedaan🚴‍♂️😂🤪.

7 Mei 2023. Arenzano. Rescue 🛟 dagje. We rijden weg en horen een tikkend geluid. Linksvoor, bij het wiel. We stoppen op een P om te checken, raast ‘n mountainbiker voorbij…om 30 meter verderop hard onderuit te gaan…op het asfalt, helemaal onder de schaafwonden en ook een paar diepe open wonden. Auwtch! We snellen er naar toe met onze ehbo tas voor eerste hulp. Niet veel later komt per toeval carabinieri voorbij, zij nemen het over. We zetten onze reis naar de kust voort, het blijft ratelen. We rijden een stuk omhoog, geluid weg. Okay, dan naar de kust zodat we eventueel morgen een check kunnen laten doen. Komen we aan de kustweg…. Begint het weer, dan gaat ook het stuur trillen….platte band? Nee, dat is het niet. Op dat moment rijden we ook een camping voorbij. Laten we daar gaan staan en weer een check doen. Kunnen we eventueel ook ANWB inschakelen ivm pechhulp. We zetten de bus op een plek en dan zegt Maris, laten we de wielen eens checken. Wat blijkt, we zijn een wieldop kwijtgeraakt, idd linksvoor… en 3 van de 5 moeren blijken behoorlijk los te zitten! Gelukkig een professionele momentsleutel mee; zo is het snel gefixt. Rescue 🛟 day 🙃😅. De andere 3 wielen zaten allemaal snaarstrak. Afijn, engeltje is dus ook mee! En by the way, nu we er toch zijn…onze waszak zat weer behoorlijk vol. En dan nemen we onszelf en onze haartjes ook maar even mee👍🤪. En oh ja, we maken nog een mooie fietstocht langs de kust tussen Genua en Cogoleto alwaar we ons trakteren op een welverdiende gelato 🍦 (als, dan doen we altijd stracciatella 🤪, zitten hier altijd van die knoerten stukken chocolade in 🤩). P.s. de camping ligt aan zee. Klinkt geweldig, niet? Nou, hij ligt tussen de drukke kustweg (en daarnaast ligt 50 meter hoger de nog drukkere autostrada) en de spoorlijn. En wat wil nu het geval: Italianen houden van scooters en motoren en vooral van flink gasgeven en opengewerkte uitlaten. Lang leve de oordopjes 😂.

8 Mei 2023. Arenzano. Vandaag maken we weer ‘mooie fietstocht. En wat voor een! Zo mooi! We starten in Varazze aan de kust. De eerste 10 km volgen we de schitterende kustweg die bergop en -af kronkelt, langs strandjes, dorpjes. Het mooie hier is bijna geen hoogbouw, dus nog veel authentieke panden, pleintjes, haventjes. Dan slaan we af richting de Stella pas die ons naar San Martino brengt. Bergop en dan met stijgings% die we met gemak kunnen hebben. We bouwen echt lekker conditie en ritme op met onze reisfietsen. Dan volgt een heerlijke afdaling richting kust en zijn we weer waar we gestart zijn. Veel van de rondjes die we rijden vinden we via de app ‘komoot’. Er is altijd wel iets in de buurt te vinden waar je bent. Superfijn en handig 👍. Een slaapplek vinden we hoog op de berg, boven Arenzano. Met blik op de zee, het dorp Arenzano en in de verte Genua. Lekker hoor!

9 Mei 2023. Noli. Vanochtend eerst een beetje fitness (doen we met stenen uit de natuur) en daarna weer op de fiets. Ook vandaag een prachtige route. Zelfde recept als gister, alleen een uurtje verderop. We starten vanuit Spotorno, rijden direct de bergen in om na een paar uur weer lekker na beneden te suizen naar de kust. Ik word zo blij van water; rivieren, meren, in dit geval de zee. En je rijdt hier dicht langs het water. Prachtig. En weet je wat hier zo heerlijk is? De geur. De hagen ruiken hier zo lekker. En daar fiets je dan langs of soms doorheen. Van één type haag weet ik inmiddels de Italiaanse naam: Pitosforo. In Engels: Pittosporum. Langs zee rij je regelmatig door tunneltjes, samen met de auto’s. Op de route van vandaag waren er diverse tunnels wegwerkzaamheden waardoor er maar 1 rijstrook beschikbaar was. Als fiets hou je dan het verkeer op, want een auto kan je niet inhalen. Leuke uitdaging om als een dolle te fietsen om voor de auto’s uit te blijven. En dat is redelijk goed gelukt 😀💪🚴‍♀️

P.s. Langs de weg wat rozemarijn gescoord, lekker mee koken vanavond!

10 Mei 2023. Balestrino. Voor vandaag hebben we weer wat leuks uitgezocht hier in de omgeving. We trachten het aankomende mindere weer te ontwijken en dus blijven we ‘wat hangen’ hier. Dat is geen straf! De kustdorpen worden hier wat minder, het achterland daarentegen fenomenaal. Dat is echt genieten. Okay, we trappen er weer ruim 40 km doorheen, 860 hoogtemetertjes en het is puur genieten. Hoogtepunt van dit rondje is toch echt Castelvecchio di Rocca Barbena. Prachtig!! Je kijkt je ogen 👀 uit hier! Uiteraard vinden we ook weer een waanzinnige plek; dit keer bij Monte Croce, boven op de pas die we vandaag hebben gereden. Ps; we komen boven en zien ‘n bordje van een nuovo bar ristorante ‘da Eber e Anna’. Veelbelovend; nieuw 🤣. Komen we beneden….’vendesi’ 🤣🤔🤣. Iets voor ‘ik vertrek’, bewegwijzering al aanwezig…

11 Mei 2022. San Remo. Vandaag rustdag. En wat voor een. Lunch in San Remo met lieve vrienden Patricia en Rob die op vakantie zijn in Zuid Frankrijk. Sanremo lag in het midden. Heel bijzonder en fijn dat we elkaar hier konden zien. Heerlijk gegeten, fijne gesprekken, erg genoten. 

12 Mei 2023. Rezzo. Nog ‘n rustdagje, qua fietsen dan 👍😅. Ook ‘n dagje van kijken hoe en waar we nu naartoe willen reizen… gaan we Frankrijk in, of toch naar de Dolomieten of…. Keuzestress 🤣🙃🤣. En wat doet het weer? We besluiten in ieder geval de rust weer op te zoeken en die vinden we bovenop de Passo Teglia. Weer zo’n aanrader, ruige natuur, bossen, zeer bochtig en luchtig van zowat zeeniveau naar bijna 1400 meter! We doen dit met de bus, zodat we de avond verder kunnen gebruiken om te bepalen wat goed voelt. Ach, misschien slapen we er gewoon een nachtje over en zien we morgen wel waar we zin in hebben 😜. Hoe dan ook, de plek die we weer gevonden hebben…mooi beschut tussen de bomen met uitzicht op Taggia aan de kust. Deze kan wel weer in onze top 10🤣. Overigens wel ‘t kacheltje aan, het is hier boven 10 graden en al het hout is door en door nat. ‘n Kampvuurtje🔥 zit er niet in. P.s: we waren vandaag ook in Badalucco. Weer zo’n pareltje. Die kleine steegjes en straatjes…prachtig!

13 Mei 2023. Contigliano. Change of plans. Rigoureuze verplaatsingsdag. Waarom? Dat is iets voor een volgende post. Per toeval vallen we weer met onze neus in de boter 🧈. We willen wat eten en nemen een afslag, naar Narni. Wat blijkt, de jaarlijkse folklore feesten zijn in volle gang 👍😂😛. Dat pikken we graag even mee.

14 Mei 2023. We zijn in Palombaro in Abruzzo. Bij ons nieuwe huisje, jawel! Een nieuwe uitvalsbasis voor onze reizen want, het wordt nog gekker, we hebben op dezelfde dag van aankoop hier, ook ons huis in NL verkocht 🤣🙃🤔🤩. Tzt zoeken we in NL wel weer iets anders, eerst gaan we een soort van nieuwe levensfase in… we worden fulltime Bezielers op Wielers, ofwel reizigers 🤣☀️. Ps 1: lekker weer trouwens hier…het z&💣kt van de regen en dat gaat voor de rest van de week zo door; welkom in de groenste regio van Italia Ps 2: de weg hier naartoe is steil…17%…houdt ons fit zullen we maar zeggen. Was flink aanpoten vanochtend. Ps 3: de foto’s met sneeuw zijn van eerder dit jaar…ski & sea binnen handbereik op ruim 30 minuten. De andere foto’s zijn van het fietsen vandaag: naar Casoli, “Uno dei Borghi più belli d’Italia”. Inderdaad in regenpak door de stromende regen 😡😂. Die regenboog is van het voorjaar. We zijn gezegend.
 

14 Mei 2023. Palombaro. Na regen, veel regen ☔️, komt zonneschijn 🌞, okay nog niet volop, maar wel heel welkom 🤗. Wat hebben we fijne reacties gehad op onze laatste post. Dat doet erg goed want eerlijkheid gebied ons te zeggen dat het nogal een emotionele rollercoaster was en soms nog is. En we verwachten dat die nog wel aan zal houden 🙃. We gaan door allerlei deuren. Het goede nieuws; achter elke deur vinden we weer mooie verrassingen en ook groei. Zo ervaren we dat en daar zijn we dankbaar voor! Zo voelen we dat …. Onze droom is reizen, de wereld zien. Bezielen op Wielen. Zoveel mogelijk op pad. Dat was toch lastig vanuit onze bestaande situatie; loskomen van werk, bestaande patronen doorbreken, de deur dicht kunnen trekken en zonder zorgen op reis, etc. We voelden dat een rigoureuze stap ons flink uit de comfort zone zou halen en ons daarmee dichter bij onze droom zou brengen. De energie van Nederland past daar nu even niet bij. In Italië kunnen we na een langere reis in de reismodus blijven. Het huisje dat we gevonden hebben is ruim genoeg en toch compact. Het is af, we hoeft niets verbouwd te worden. Je kunt er zo de deur dichttrekken en gaan. De omgeving is hier prachtig, het national park naast de deur. Hoe het allemaal gaat lopen? Geen idee. We hebben tot nu toe alle stappen intuïtief genomen. Eerst maar eens de volgende stappen nemen (spullen verhuizen, spullen opslaan, een huis opleveren, etc). Voor het najaar staat een nieuwe reis op de planning. Volgend jaar kijken we weer verder.

17 Mei 2023. Guardiagrele. Vandaag naar Pennapiedimonte. Zo’n dorpje dat tegen een berg aan geplakt is. Het regent dat het giet, dus pluutje mee. Het is een schattig dorpje. Steil ook. In een rolstoel red je het hier niet. Sommige straatjes zijn 20%. We komen bij een koffietentje. Dicht. Er staan wat mannen voor de deur. Chiusa? Ze wijzen op de Osteria beneden. Maar wij willen koffie. Ah, er komt iemand, de koffiebar gaat open. We raken aan de praat met een van de mannen. Hij spreekt een beetje Duits en Frans (gewerkt in Zurich en Lausanne). Hij trakteert ons op koffie. “Ik vind het zo’n rijkdom om zomaar mensen te ontmoeten en een leuk gesprek te hebben, samen koffie te drinken”, zegt hij. En hij heeft helemaal gelijk. Dat is ook rijkdom, zo ervaren wij dat ook. We nemen afscheid met een stevige hand; piacere!

18 Mei 2023. Palombaro. Vandaag blijft het de hele dag droog, jippie 🙌. We gaan er lekker op uit met de fietsen. Rondje Palombaro-Pennapiedimonte-Palombaro. Slechts 20 km, maar 20 km hier is toch altijd interessant. Sommige stukken zelfs 20% 😡🤢. Da’s toch echt (nog) iets teveel van het goede voor mij. Dus op een weg waar dat lang doortrok toch maar ‘hike a bike’. Terug in het dorp doen we een bakkie onder aan de berg bij ons huisje. Daar ontmoeten we Joe en Andy ‘from the UK’ die, jawel, een bouwbedrijfje hebben. En die bekend zijn met ons huisje… en onze makelaar kennen… afijn, toeval bestaat niet. Resultaat; einde van de middag zijn ze bij ons en willen ze ons graag helpen met wat kleine klusjes die moeten gebeuren voordat hier de meubels erin komen. Handig, Engelstalig ipv Italiaans. Nu eerst nog wachten of ze met een goede prijs komen🤣. Ps 1: foto bij zonsopkomst van Palombaro (Paul is vroeg uit z’n bedje gevallen). De andere foto is van onderweg, een soort van tweedeling in het weer) Oh ja, we hebben onze buren bezocht, de huisslager iets verderop. Dat wordt smullen…🤣

20 Mei 2023. Garniga Terme. Geen prachtige zonsopkomst maar dichte mist 🤣. Vandaag rijden we weg uit Palombaro Abruzzo en trekken we even door tot Alto Adige, net voor Trento. We rekenen op zon🌞 morgen, althans dat ‘verzekert’ ons de app van ‘il meteo’. Of we dat kunnen geloven? Het zou ‘n wondertje zijn, want aangekomen op ons plekkie voor de nacht….tikt de regen weer gezellig op het tentdoek 🤣. By the way plekkie; deze vinden we via de app i-Overlander. Die app gebruiken we als we zelf niks gevonden hebben, geen zin hebben om te zoeken of als het te laat of te donker is om iets te zoeken. Deze plek is wel fijn; heel rustig, verhard en vlak, met voor als je wilt gratis stroom en water. De route er naar toe geweldig, zo’n 11 km bergop tussen de wijnvelden door. Overigens gaat de Giro hier over 3 dagen nog langskomen gezien alle roze fietsen, vlaggetjes en reclames langs de weg (en dat is ook altijd te merken aan de kwaliteit van de weg, meestal vers geasfalteerd…🤣😂🤔). Als het morgen idd droog is stappen wij op de fiets voor de Giro del Vino🍷. Ook een Giro zullen we maar zeggen😃.

21 Mei 2023. Territorio Val d’Adige. Giro del Vino. Die mag worden afgestreept. Er is ‘n noord- en ‘n zuidlus. De laatste met 650 hoogtemeters en volgens de beschrijving prima te doen. Undemanding. Ja, ja… denk dat ze hier een slechte vertaler hebben 😂. Of alleen maar e-bikes. Zeker, die reden er volop. Maris kreeg letterlijk schouderklopjes onderweg toen ze haar zagen sensa batteria 😂👍 💪. Bravissima!! De noordlus was idd easy peasy ☀️. Al met al een kleine 60 km. Prachtig door de wijnvelden. Alleen die vermaledijde Brenner… die herrie, dat geluid draagt zo ver… wij zeggen, doe headphones op met ‘buitengeluiden’ (krekeltjes, beekjes, wat wind, vogeltjes, dat soort stuff) dan is ‘t helemaal een epische ronde! 

Wat ‘n verschil, van 11 graden in de nacht naar ruim 20! En gelukkig hebben we onze winterslaapzakken mee (goed voor -20). Foutje, bedankt! 24 Mei 2023. Curon Venosta. We rijden vandaag de Reschenpas. En dan de zg Radweg. Iets korter en meer de route direttissima. Dus wel steiler. Mag de pret niet drukken. Eigenlijk ook veel mooier, langs de Adige (rivier) en door het bos. Ciao is hier wel Gruss Gott, biongiorno is hier Servus, de dolce is een Apfelstrudl (ook niet slecht) en de il conto is hier keer 1,6 🙃😂🤔.

25 Mei 2023. Bastogne. Een laatste post voor deze reis. Via Oostenrijk, Duitsland en België rijden we morgen terug naar NL. Er staat ons wat werk te wachten qua overdracht van ons huis en de voorbereiding voor onze volgende trip. We hebben genoten van het fietsen en zijn blij (vooral Maris) met de fietservaring, de bergen die we getrotseerd hebben, het zadelgevoel (ofwel geen pijn meer in de bips) en het plezier wat we er aan beleefd hebben. En niet te vergeten de Italiaanse koffie en heerlijke dolces. We hebben gave plannen voor het najaar. Eens kijken hoe we die kunnen vormgeven. We houden jullie op de hoogte via Facebook. En uiteraard zullen we de volgende reis hier weer op polarsteps bijhouden. Super leuk dat jullie weer met ons meegereisd hebben. 

Leave a Comment