Het geografische midden van Canada. Vormt samen met Saskatchewan en Alberta de prairies. De Canadezen zeggen over Manitoba ‘minds it own business, no reason to not like it and no reason to like it’. En ‘Some do not recognize Manitoba as a valid province because moose outnumber people five to one… ;)’. Enkele weetjes. De temperatuur varieert hier van +40C tot -40C! ‘So most bums either fry onto the pavement in the summer or freeze to death in the winter’. Of; “Manitoba kent 2 seizoenen: ‘winter’ and ‘road construction’”. Vandaar ‘Friendly’?!?. Onze eigen ervaringen zijn wel degelijk ‘friendly’. Zoals onze ontmoeting met Margeretha van 96 in haar scootmobiel. Of het gesprek met fotograaf/producer Eldon. Hij wilde ons op de foto hebben, vond het prachtig hoe we reisden en gebruik maakten van het park in Ste Anne. De foto’s heeft hij bewerkt in zijn eigen stijl en deze hebben we toegevoegd.
We waren gewaarschuwd voor de prairies. ‘Boring…’. ‘You can read a book while driving…’. ‘On monday you know what Friday looks like…’. Nou, wat ons betreft niets van dat alles. Die prairies zijn prachtig. Of is dat omdat wij Nederlands zijn en ook wel houden van vergezichten en ‘flat country’? Beetje thuis. Alleen dan iets groter en weidser. Nou ja, iets ;).
Het Riding Mountain Park staat bekend om de in het wild levende kudde Bizons. We hopen die daar te kunnen bewonderen. De ranger gaf ons 2 tips. ‘Stay in your car, they are bulldozers, especially in Rut season, which is starting now…’ en ‘it is all about patience…, take your time and you will spot them…, maybe they even will come next to your vehicle…’. Okay, spannend. Op naar Lake Audy in het Park, dat is waar ze te vinden zouden moeten zijn. Ons geduld wordt niet op de proef gesteld. We komen binnenrijden en daar staan ze al. Alsof ze zo besteld zijn. Waanzinnig en zo dicht bij. En inderdaad, met al behoorlijk veel agressie en geweld gaan de mannetjes elkaar te lijf om te imponeren. Baf, koppen tegen elkaar, veel gebrul, en zo duwen ze elkaar naar voor of achter, kijken wie de sterkste is. Ook dat tafereel mogen we aanschouwen en kunnen we vastleggen. Uiteindelijk verdwijnt de kudde wat uit het zicht de bossages in (na wel 1,5 uur) en besluiten wij verder te rijden. Dan gebeurt er iets speciaals. Voor ons busje komt een grote male bizon het bos uitlopen….we rijden mee op, maken foto’s met zo’n enorm gevaarte op 3 meter afstand! Het mooiste is dat deze bizon nog even gaat poseren, in allerlei standen, alsof hij zo afgericht is haha. Helemaal lachen als ie nog gaat poseren voor het bord dat zegt ‘Bison Exhibit’. Je denkt nog, ‘daar zitten gewoon 2 mensen in zo’n pak die daar rondlopen voor de toeristen’. Maar ja, als ie dan ook nog uitgebreid een grote boodschap gaat doen, dan weet je het zeker. ’t Is een echte!
‘Beaver Pond’ (naast de East Gate van het Park) is een plek waar we mogelijk bevers kunnen spotten. Die staan ook nog op ons lijstje, als nationaal symbool van Canada. Vergeet ‘mogelijk’, we spotten er veel! Een paar die aan het werk zijn, hup de kant op, knaag, knaag, en met een bos struiken weer het water in om de burcht verder af te bouwen. Die burcht zien wij liggen vanuit ons bussie. Statiefje erbij en klikken maar. We zitten aan een Bevers Highway, ze gaan af en aan. Af en toe hard met de staarten slaan op het water, als teken van ‘onraad/onrust’ horen we later. Vrij uitzonderlijk dat we dit zo veel horen volgens de Canadezen. Trouwens de vogels zijn de loonies, die staan afgedrukt op de Dollar munt.
