Sint Petersburg – Finland is een easy stuk om te rijden. Veel snelweg. De grensovergang was weer bijzonder. En heel lomp. Uiteraard weer een paar loketten af. Interessant te zien dat zo’n beambte het formulier, dat hij waarschijnlijk al tig keer heeft gezien, toch zó kan bekijken, met zoveel verbazing en onbegrip, dat het lijkt alsof hij water ziet branden en het voor de allereerste keer ziet. Zal wel bij de act horen. De paspoortcontrole was van een zeldzame lompheid. Wat dat betreft goed dat we Rusland weer kunnen verlaten. De bagagecontrole ging wel heel soepel. De truc is er een zooitje van te maken (achterbak), dan hebben ze al geen zin meer, althans deze niet (keek het eens aan, zuchtte diep en wuifde met z’n hand. Dat heb ik maar uitgelegd als ‘wegwezen hier’). Heerlijk daarna die Finse grens. Vriendelijke mensen, gewoon normaal, kan ook. Wel nog even voor de grens, als echte Hollanders, de tank volgegooid, dat dan weer wel. We rijden naar een top-spot, aan het water, in het bos. Op z’n Fins, met stookhutje, toiletten (van die gaten in de grond maar dan heel netjes en schoon allemaal), prullenbakken en een waterpomp (waar de keuringsgegevens van het water bij geplakt zijn…). Georganiseerd is best fijn.
De hele dag lekker luieren, in ieder geval niet reizen. Ik maak het hele bussie schoon, buitenzijde. Ziet er weer uit als nieuw! Al wat bagage voorsorteren en wat zaken boeken voor de komende 2 weken en de shipping naar Canada regelen. Het zou slecht weer zijn, is het echter niet, wel behoorlijk wat wind, met een zonnetje, prima te doen. Zeker met een kampvuurtje erbij! Slapen gaat hier lekker, het is alleen maar een uur of 2 ’n beetje schemerdonker. Da’s best gek. Maar ja, midzomernacht komt er aan… Het enige echt opwindende vandaag was het slangetje dat voorbij kwam schuiven.
Naar Helsinki via Café Onnie. Daar werden we allervriendelijkst ontvangen. “Nederland aha, kijk daar staan de klompen die we cadeau hebben gekregen. By the way, gisteren waren er ook 2 Nederlanders hier…”. We lunchen op een leuke plek aan het meer met een broodje zalm en gaan dan op zoek of we iets leuks kunnen vinden. Wel prachtige weggetjes, mooie vergezichten en kleine meertjes en helaas geen fijne plek om te staan. Dan maar naar een stadscamping met de metro naast de deur. Daarmee kunnen we dan morgen makkelijk de stad in. Daar aangekomen komen we terecht in een bijeenkomst, kringgesprek van een Nederlandse touring en caravan club. Een feest dus zeg maar. Van de inhoud hebben we niets mee gekregen. Wel zagen we tot onze sch(r)ik de hapjes met een NL vlaggetje als prikkertje voorbijschuiven en rook het al snel naar piepers en karbo’s. Toch net iets teveel van het goede, morgen dus maar weer verkassen nadat we eerst de stad gaan bezoeken.
Mooie stad, Helsinki, erg mooi. Goede foodmarket. Voor ons altijd extra punten voor de ranglijst ‘mooiste stad’. Heerlijke Thaise soup. Dan met de ferry naar het fort, Suomenlinna. Een 6-tal eilanden die met elkaar verbonden zijn en als verdedigingslinie is opgebouwd. Er wonen ook nog mensen op de eilandjes, in de woningen die vroeger door de soldaten werden bewoond. We bekijken de onderzeeër Vessiko, waar 20 man op elkaar gepropt dienst hadden. Helft op, helft af. Met bedjes, van die smalle britsen. Niks geen deurtjes of zo, gewoon in het gangpad, naast de machinekamer. We bekijken nog de rol van Finland in WO2…eigenlijk hebben we wel genoeg oorlog gezien. Een overnachtingsplek vinden we in nationalpark Nuuksio. De reeën lopen door het veld, zowel in de avond als wanneer we wakker worden. Kan slechter 😉
Op weg naar Turku. Het zou daar vanaf 14 uur zonnig zijn. En zo is het! Heerlijk, alle terrassen vol, het is wel maar zo’n 16 graden, warm genoeg voor de Finnen om een t-shirtje, korte broek, rokje te dragen. Mwaah. We bekijken de stad die lang de belangrijkste stad in Finland is geweest, al vanaf de 13e eeuw, bruggenhoofd tussen Zweden en Finland. In 1827 is vrijwel de gehele stad afgebrand en verwoest. Dat betekent relatief veel nieuwe gebouwen met een industriële uitstraling. Het havengebied met een soort kanaal dat er naar toe loopt is een mooie boulevard met haventjes, boten, grotere schepen en ook nog wat oorlogsbodems van het maritieme museum. Ook aardige kunst onderweg, afijn leuke stad.
Een plek om te overnachten zoeken is wat lastiger. We gaan morgenvroeg met de boot richting Stockholm vanuit Turku, dus besluiten we maar bij de haven een plekje te zoeken. Zal een wat onrustiger nachtje worden. We genieten nog even van de zon in het park bij het fort van Turku. Wanneer we verderop nog een wijntje drinken gaat mijn telefoon, ’n Fins nummer. Wat blijkt, iemand heeft mijn laptop gevonden! In het park. Top he, we hadden ‘m nog niet gemist. Wat een mazzel! Voor David, de vinder, is het ‘full circle’, ‘pay back’ voor de keer dat hij in Amsterdam zijn telefoon verloor en hij deze ook gewoon weer bij iemand kon ophalen. Zo gaan die dingen! Hij zou over een paar weken weer in NL zijn, dan zijn wij er niet. We spreken af dat ik hem laat weten wanneer we er wel weer zijn. Altijd welkom! By the way, we zitten op het terras en raken aan de praat met een aantal vriendinnen die op stap zijn. Ze vinden onze reis een inspiratie en willen ons graag volgen! En willen van ons een foto maken, voor ons. Finland, lekker land, eigenlijk na ons bezoek aan Jure in Oulu in het najaar ook wel wat thuiskomen ;).
