Bezielen op wielen
  • Home
  • Destinations
    • Still home
    • Europe
      • Finland
      • Zweden
      • Croatia
      • Montenegro
      • Albania
      • Macedonië
      • Greece
      • Georgië
      • Turkey
    • Canada
      • Nova Scotia
      • Prince Edward Island
      • New Brunswick
      • Quebec
      • Ontario
      • Manitoba
      • Saskatchewan
      • Alberta
      • British Columbia
    • Russia
    • USA
      • Washington
      • Oregon
      • Californie
      • Nevada
      • Arizona
        • Grand Canyon
        • Painted Desert
        • Vermillion Cliffs
        • North Rim Grand Canyon
      • Utah
        • Snow Canyon State Park
        • Zion National Park
        • Coral Pink Sand Dunes State Park
        • Best Friends
        • Cedar Breaks National Monument
        • Bryce National Park
        • Dixie National Forest
        • Grand Staircase Escalante National Recreation Area
        • Burr Trail
        • Glen Canyon
        • Monticello
        • Canyonlands National Park
        • Green River
        • Nine Mile Canyon Road
        • Ashley National Forest
        • Vernal, Utah
        • Dino Trax Trail
      • Wyoming
        • Flaming Gorge
        • Viva Naughton
        • Baggs
        • Battle Highway Scenic Byway
        • (Road to) Saratoga
        • Saratoga the outfitter
        • Snowy Range & Rawlins
        • North Platte River
        • It’s the law …
        • Taking a shower …
        • Casper VW ‘spa’
        • Cody
        • Smith mansion
        • Yellowstone National Park
        • Grand Teton National Park
        • (road to) Colorado border
      • Colorado
  • About us
  • Contact us
Paul & Mariska
Texas; ‘Lone Star State’
New Mexico; ‘Land of Enchantment’
Arizona; ‘the Grand Canyon State’
Utah; ‘life elevated’
‘Colorful’ Colorado
(road to) Colorado border
Grand Teton National Park
Yellowstone National Park
Smith Mansion
Cody

Bezielen op wielen

Ensouling on Wheels

  • Home
  • Destinations
    • Still home
    • Europe
      • Finland
      • Zweden
      • Croatia
      • Montenegro
      • Albania
      • Macedonië
      • Greece
      • Georgië
      • Turkey
    • Canada
      • Nova Scotia
      • Prince Edward Island
      • New Brunswick
      • Quebec
      • Ontario
      • Manitoba
      • Saskatchewan
      • Alberta
      • British Columbia
    • Russia
    • USA
      • Washington
      • Oregon
      • Californie
      • Nevada
      • Arizona
        • Grand Canyon
        • Painted Desert
        • Vermillion Cliffs
        • North Rim Grand Canyon
      • Utah
        • Snow Canyon State Park
        • Zion National Park
        • Coral Pink Sand Dunes State Park
        • Best Friends
        • Cedar Breaks National Monument
        • Bryce National Park
        • Dixie National Forest
        • Grand Staircase Escalante National Recreation Area
        • Burr Trail
        • Glen Canyon
        • Monticello
        • Canyonlands National Park
        • Green River
        • Nine Mile Canyon Road
        • Ashley National Forest
        • Vernal, Utah
        • Dino Trax Trail
      • Wyoming
        • Flaming Gorge
        • Viva Naughton
        • Baggs
        • Battle Highway Scenic Byway
        • (Road to) Saratoga
        • Saratoga the outfitter
        • Snowy Range & Rawlins
        • North Platte River
        • It’s the law …
        • Taking a shower …
        • Casper VW ‘spa’
        • Cody
        • Smith mansion
        • Yellowstone National Park
        • Grand Teton National Park
        • (road to) Colorado border
      • Colorado
  • About us
  • Contact us
Category:

Greece

DestinationsEuropeGreece

Een extra lus door midden en noord Griekenland

by Paul April 26, 2019
written by Paul
Een extra lus door midden en noord Griekenland

De volgers op Polarsteps zullen zich wel afvragen ‘wat voor route nemen zij…?’. Nou, we hebben besloten een extra lus te maken door Midden en Noord Griekenland.

Zo bezoeken we Zagoria, een streek met veel oude dorpjes, in de bergen, bekend van ‘boogbruggen’ en natuurschoon. Overnachten doen we bij het beeld van de ‘vrouwen van Zagoria’ van 6 meter hoog. Dit beeld verwijst naar de ondersteuning die de vrouwen van Zagoria hebben gegeven in de oorlog, 1940, toen de Duitsers dit gebied binnenvielen. Zij hebben hun mannen onafgebroken voorzien van munitie, voorraden etc.

thumb_DSCN1660_1024
thumb_DSCN1662_1024
thumb_DSCN1664_1024
thumb_DSCN1670_1024
Previous
Next

In de streek Zagoria gaan we eerst naar een klein bergdorpje in de authentieke stijl van hier, waar het gebied om bekend staat. Prachtige huisjes gemaakt van grote stenen/keien uit het gebied en met leistenendaken. De ramen zijn geschilderd in allerlei kleuren, blauw, rood, groen. Om ze vooral te laten aftekenen van de gebruikte keien. In dit dorpje is helemaal niets te doen, hier heeft de tijd stil gestaan. Je kunt er niet inrijden, parkeren doe je aan het eind van de weg. Daarna alleen maar karrensporen, gelegd met kleine keien, te smal voor auto’s en mega hobbelig. In het midden liepen de ezels, aan de zijkanten de hoeders. Uitwerpselen konden door de regen uit het middenpad naar beneden wegspoelen. Zo’n dorpje dus.

thumb_DSCN1685_1024
thumb_DSCN1682_1024
thumb_DSCN1678_1024
thumb_DSCN1688_1_1024
Previous
Next

Het is ook de streek van de ‘boogbruggen’. Prachtige oude bruggetjes gebouwd over riviertjes. We bezoeken de ‘captain bears brug’, daarna nog een grotere variant en tot slot de bekende ‘driebogenbrug’. Echt heel mooi. En allemaal midden in de prachtige natuur. In die natuur ligt ook de Vikos kloof. Om daar te komen rijden we door ‘stone forest’ (op 1500 meter hoogte). Een bos van steen. Bijzonder dit zo te zien. Het uitzicht bij de Vikos kloof is spectaculair. Er voert nog een pad verder langs de kloof, dit loop je op eigen risico. En inderdaad, een slippertje hier betekent een vrije val van honderd of meer meter. In de buurt bezoeken we ook nog een monastery (uit 1665) in Monodendri. Leuke wandeltocht door het dorp, door het bos, naar het klooster op een klif. Ook hier geldt weer; verder wandelen op eigen risico. Doen we wel een stukje, niet omdat het moet maar omdat het kan (en vanwege de schitterende panorama’s). In Monodendri spreken we een Griek over hoe mooi het is. Wanneer wij iets over ‘culture’ zeggen, zegt hij, ‘we have ancient culture, no culture…’. Goeie humor en zelfspot die Grieken.

thumb_DSCN1856_1024
thumb_DSCN1854_1024
thumb_DSCN1717_1024
thumb_DSCN1704_1024
thumb_IMG_8490_1024
thumb_IMG_8483_1024
thumb_IMG_8472_1024
thumb_IMG_8469_1024
thumb_IMG_8467_1024
thumb_IMG_1040_1024
thumb_DSCN1800_1024
thumb_DSCN1798_1024
thumb_DSCN1776_1024
thumb_DSCN1789_1024
thumb_DSCN1733_1024
thumb_DSCN1743_1024
thumb_DSCN1732_1024
thumb_DSCN1765_1024
Previous
Next

Overnachten doen we naast een ‘boogbrug’. Steil pad naar beneden, even een extra check om te kijken of we er ook weer weg komen wanneer het fors gaat regenen. Ideaal staan we, zo dicht bij de rivier. Mooie wasplaats! En een top plek voor fitness en yoga. Daarna maken we een mooie hike vanuit onze standplaats langs de rivier, die we een aantal keren moeten oversteken, balancerend over steentjes, door kloven, kruipdoor-sluipdoor. Dan het pad omhoog naar weer een klein, zo goed als verlaten, dorpje. Een mooie tocht die voert door een prachtig bos, het gaat wel steil omhoog, dus even afzien.

thumb_IMG_1215_1024
thumb_DSCN1845_1024
thumb_DSCN1837_1024
thumb_DSCN1834_1024
thumb_DSCN1835_1024
thumb_DSCN1865_1024
thumb_DSCN1817_1024
thumb_DSCN1806_1024
Previous
Next

Op naar Kastoria, via Nestoria. Die route voert ons over een epische bergpas. Boven ligt nog sneeuw (nu kunnen we gelukkig wel doorrijden). We komen geen auto tegen. En sommige bergen lijken wel gekleid te zijn. Dat moeten we even onderzoeken. Het blijkt van dichtbij een soort van zwart, groene gravel te zijn. Heel apart, gruis. We kunnen er niet achter komen wat het is. Kastoria, bekend van de meer dan 50 Byzantijnse kerken (op elke hoek één) met goed bewaarde fresco’s, ligt aan een bergmeer Orestiada (op 630 meter) waar Pelikanen leven. Die zijn lastig op de foto te krijgen, schuwe beestjes. Wanneer ze vliegen is echt een gaaf gezicht, 50 cm boven het water aanzetten met een aantal klappen van de vleugels en dan 10 cm boven het water scheren om te ‘vissen’.

De stad is wel wat vergane glorie, veel staat leeg, veel troep in de stad. En dat terwijl deze stad vroeger een zeer welvarende stad was (17 en 18e eeuw) en veel banden had en handel dreef met Venetië. Er zaten in deze stad 700 familiebedrijven in bont/pelsen. Veel handel ook met de Balkan van hieruit. Vanuit die tijd staan er veel mooie oude herenhuizen (tussen de flats en de lege winkels). Bont is nog wel veel te krijgen, langs de boulevard zien we alleen maar bontwinkeltjes. Kastoria betekent overigens ‘plaats voor Bevers’. Haha. Goed dan dat we hier geweest zijn en dat Mariska hier heelhuids weer weg komt ;). We bezoeken het Byzantijnse museum waar we meer te weten komen over de geschiedenis en de prachtige fresco’s en hoe deze gemaakt werden/worden.

Onze haartjes zijn behoorlijk aan een onderhoudsbeurtje toe. We vinden een kapper, lachen, ‘Hair Force One’. Die blijkt helaas dicht te zijn. Morgen dan maar ergens onderweg. Wel een epische naam.

We ontmoeten nog een stel Hongaren, ze zijn onderweg naar Meteora. We wisselen de goede plekjes en tips uit, zij voor waar wij naar toe rijden (Chalkidiki) en wij voor waar zij naar toe rijden (Meteora). Wij krijgen een goed tip voor een plek aan het strand om te overnachten, bij Pyrgadikia (wordt vervolgd…) en een fles Hongaarse wijn.

thumb_IMG_8515_1024
thumb_IMG_8529_1024
thumb_IMG_8530_1024
thumb_IMG_1314_1024
thumb_IMG_1309_1024
thumb_IMG_1233_1024
thumb_DSCN1920_1024
thumb_DSCN1899_1024
thumb_DSCN1914_1024
thumb_DSCN1876_1024
thumb_DSCN1875_1024
thumb_DSCN1891_1_1024
thumb_DSCN1894_1024
Previous
Next

De nederzetting uit het stenen tijdperk in Dispilio (5.000 vC) is ook gaaf om te bezoeken. Hier is een paalwoningnederzetting nagebouwd zoals men denkt dat ie er toen uitgezien heeft en naar hoe de mensen toen leefden. Indrukwekkend te bedenken hoe zij leefden, handel dreven, al konden communiceren met een soort van tekeningenschrift. En dat wij dat nu mogen beleven vanuit een bussie onderweg naar waar het ons brengen gaat.

thumb_IMG_8539_1024
thumb_DSCN1937_1024
thumb_DSCN1935_1024
thumb_DSCN1933_1024
thumb_DSCN1932_1024
thumb_DSCN1929_1024
Previous
Next

Next stop is Vergina, waar de opgravingen zijn van het graf van de ouders van Alexander de Grote. We komen door kleine Griekse dorpjes, met marktjes, waar we dus mooi verse groenten voor vanavond kunnen scoren. Voor 4 eurootjes de hele zak vol. En het treft, er is ook een kapper. En zij heeft tijd. En wij ook, we zijn er aan toe 😉 Heerlijk haartjes wassen en laten föhnen (ja, Paul ook, hij moest er aan geloven, zij stond er op!).

thumb_7539f51f-a6a5-4919-a2fc-3e1cb5837178_1024
thumb_0f6f1919-118a-439b-a4f8-ebf92484d922_1024
Previous
Next

By the way Vergina; de koninklijke graftombes die daar gevonden zijn. Niet eens zo lang geleden, pas in 1977(!) zijn deze tombes ontdekt. Het betreft de tombe van Phillippus II, de vader van Alexander de Grote. Je mag er niet filmen of fotograferen (helaas, dat geldt ook voor Paul) en het is er druk. Dus adem in, adem uit. Maar hoe prachtig is dit zeg! Aan de hand van een schaalmodel wordt de opbouw en indeling van het graf duidelijk. Een grote dubbele deur met zuilen met daarachter een rechthoekig voorportaal en daar weer achter de feitelijke grafkamer. Je kunt via een trap afdalen tot de ingang van de grafkamer (die staat achter glas en wordt op temperatuur gehouden om de fantastische kleuren van de schilderingen in tact te houden). Er is een fresco boven de deuren en de zuilen dat een jachttafereel laat zien. Een van de jagers zou Alexander de Grote zijn. Het lichaam van Phillippus II is gecremeerd, de overgebleven botten gewassen in wijn en gewikkeld in een doek en daarna geplaatst in de gouden kist, samen met de koningskroon. De gouden kist weegt 11 kilo, 22 karaats! Op de deksel het Macedonische stersymbool. Boven op de kist lag de kroon. Met dit in het achterhoofd ook wel weer begrijpelijk dat Griekenland zich verzet heeft tegen de naam Macedonië (nu dus republiek Noord Macedonië geheten). De kroon is ook impressive. Puur goud, 714 gram schoon aan de haak (313 blaadjes en 68 eikeltjes). En de fijnheid waarmee alles gemaakt en gegraveerd is. Zo zagen we bijvoorbeeld het hoofd van Alexander de Grote in ivoor. Van 2 of 3 cm groot en dan zo gedetailleerd! Ook wapens zijn gevonden in het graf. Een schild van doorsnede 1 meter. Een gouden harnas, zwaard met goud afgezet, speren, afijn teveel om op te noemen. In de voorkamer van het graf lag de gouden (ietwat kleinere) kist van de laatste vrouw van de koning. Zij is vrijwillig mee het graf in gegaan (dus ook [levend] gecremeerd). Er is nog een 2e graftombe waarvan wordt aangenomen dat dit het graf betreft van de zoon van Alexander de Grote. Echt te gek om dit gezien te hebben. De drukte nemen we op de koop toe! Qua foto’s doen we een selfie serie; eentje bij de ingang, eentje bij de souvenirswinkels met vlaggen en eentje voor alle replica plastic wapensets (schilden, zwaarden, helmen) ;). Btw; plaatje kist en kroon van internet…

larnax

Op naar Thessaloníki, onze post ophalen (als het goed is ligt onze groene kaart daar te wachten). Onderweg lunchen we vanuit het bussie in een kiwigaard. Bij de DHL slecht nieuws, de koerier van UPC heeft de brief weer meegenomen want we kennen hier bij DHL geen meneer Fijten. Wat blijkt is dat we waarschijnlijk van UPC naar UPC of van DHL naar DHL moeten verzenden, anders komt het niet goed. Balen, want nu moeten we terug, in de loop van de volgende week. Ook wel weer goed omdat we nu gewaarschuwd zijn (i.v.m. onze ‘Mongolië visum aanvraag’, die we in NL doen en waarvoor onze paspoorten dan, gestempeld en wel, vanuit NL weer ergens naar waar we dan zijn, gestuurd moeten worden [jeetje wat ’n zin;)]). We komen langs een shopping mall en daar kunnen we nog wat zaken scoren die we missen. Dat loopt wat uit de hand. Het wordt te laat en we zijn genoodzaakt in het donker naar een slaapplek te zoeken. We hadden ons nog zo voorgenomen dat niet te doen! Geen fijn einde van de dag, te inspannend zo, zeker omdat we pas om 22.30 eindelijk een tankstation tegenkomen waar we kunnen staan. En dat terwijl ze ons tot hier bijna doodgegooid hebben met tankstations! Waar zijn ze als je ze nodig hebt ;).

thumb_DSCN1962_1024
thumb_DSCN1961_1024
thumb_DSCN1959_1024
thumb_DSCN1958_1024
thumb_DSCN1955_1024
Previous
Next

Voordeel is dat we al vroeg in Pyrgadikia zijn (enig, klein vissersdorpje en niet toeristisch). We zoeken de strandplek op (tip van de Hongaren) en dat blijkt inderdaad een fraai plekje, zolang we op het stuk van het strand blijven waar nog gras staat. We staan naast een bergbron waar iedereen water komt tappen (en waarvan ze ons aanbevelen dat ook te doen…). De rest van de middag wat luieren en wat was doen. Moet ook gebeuren. Nog even iets fixen met ons droogrek zodat de was niet vuiler wordt dan we die er op hangen doordat het anders tegen ons (vieze) bussie hangt. Bamboe biedt uitkomst.

thumb_IMG_1389_1024
thumb_IMG_1391_1024
thumb_IMG_1400_1024
thumb_DSCN1997_1_1024
thumb_DSCN1998_1024
thumb_DSCN1968_1024
thumb_DSCN1969_1024
Previous
Next

Eerste Paasdag. We hangen eerst onze Paasversiering in ons bussie (dank Trudie voor de stickervellen…) en dan doen we onze oefeningen. Zo aan het strand, erg fijn. We hebben gisteren ons bussie verplaatst naar een meer geborgen plek achter wat bossages, ook aan het strand en nog op het begroeide deel. Wanneer we weg willen rijden nemen we een iets te wijde bocht en ja hoor, we rijden onszelf vast. Dat wordt graven en lieren. Afijn, 2 uur later zijn we losgetrokken! Eerst ons grondanker geprobeerd, die hield het niet in deze toch nog te losse grond (zijn inderdaad meer voor harde/klei ondergrond). Toen naar boompjes gezocht; die bleken te dun, trokken we er zowat uit. Dan toch maar kijken of we de lantaarnpaal verderop kunnen redden. We gebruiken ons langste lint en het boomlint en dan blijkt tot overmaat van ramp dat we onze lier niet maximaal kunnen uitrollen. We komen zo’n 10-15 cm tekort! Gelukkig weet praktische Mariska raad, we gebruiken de lus van een ander lint en overbruggen zo de 15 cm. Meter voor meter komen we los. Paul’s bijnaam voor intimi was al Cody, die van Mariska is wat mij betreft vanaf nu Codine ;).

thumb_IMG_1442_1024
thumb_IMG_1435_1024
thumb_IMG_1434_1024
thumb_IMG_1433_1024
thumb_IMG_1431_1024
thumb_IMG_1430_1024
thumb_IMG_1429_1024
thumb_IMG_1428_1024
Previous
Next

We gaan er op uit richting Sithonia, de streek van Aristoteles. We tuffen over de landtong, natuur is prachtig met olijfboomgaarden, naaldboombossen, strandjes, azuurblauw water. Het enige wat tegenvalt zijn de zogenaamd authentieke dorpjes…die zijn er niet. Allemaal vakantiehuizen, hotels, appartementen. Dan weet je wel wat hier loos is in het hoogseizoen. We rijden door tot Sarti, daar vinden we in ieder geval een leuk ‘kroegje’, waar we mee naar binnen moeten als de eigenaar hoort dat we uit NL komen. Op diverse plekken klompen, Amsterdam, tulpen enzoverder. Geinig. We kachelen terug naar ons strandje, we besluiten wel op een andere plek (100% safe tegen doorzakken) te gaan staan ;).

thumb_DSCN1994_1024
thumb_DSCN1995_1024
thumb_DSCN1993_1024
thumb_DSCN1992_1024
thumb_DSCN1987_1024
thumb_DSCN1985_1024
thumb_DSCN1984_1024
Previous
Next

Op weg naar Alexandroupolis, via Thessaloníki. Daar ligt onze groene kaart nog te wachten en die is nodig in Turkije. Verder hebben we op internet nog wat adressen gevonden om gasflessen te vullen, die zoeken we ook op. Bij de McDo (jawel, geheel tegen mijn principes, BK is hier niet te vinden…) dan toch maar een Greek Mac eten en gebruik maken van de wifi. Het is inmiddels al dik in de middag en na die koffie van vanmorgen hebben we trek…niet dat dit dan helpt maar toch. Onderweg zoeken we nog contact met Jip om een lier-issuetje te checken en dan gaan we op weg naar Alexandroupolis, ruim 300 km verder, tegen de Turkse grens aan. Wel een mooie route, goede autoweg. We doen een gemeente camping in Alexandroupolis, wel even fijn, nog wat was doen, rustig oriënteren op ons Turkse avontuur. Visa online geregeld, ook die even laten printen op de camping. De camping is niet zo heel veel, maar ach met ’n douche zijn wij al lang tevreden ;). Mariska kleurt haar haar wat bij, we doen de was (zeker omdat we geen reactie van de Turkse campings in de buurt van Istanbul krijgen), maken het bussie van binnen schoon. De buitenkant laten we mogelijk even doen bij de buren (wasstraat). Alexandroupolis is eigenlijk een on-Griekse stad. Zo is die ook gebouwd, on-Grieks. Eigenlijk door de Russen opgezet, zij hebben het stadsplan gemaakt. Met brede, rechte, parallel aan elkaar lopende wegen. Dat in tegenstelling tot de steden die we tot nu toe hebben gezien, met smalle straatjes, keren, draaien, doodlopend, eenrichting, etc. De vibe in de stad is wel erg goed. We nemen afscheid van Griekenland tussen de Grieken in een lokaal restaurant met allemaal Griekse specialiteiten. Afgetopt komen we van tafel. We hebben in ieder geval de vuurtoren gezien (volgens de dame bij de receptie van de camping het belangrijkste om te bezoeken ?!?) Omdat we hier okay wifi hebben vragen we ook vast de visa voor Azerbaijan aan. ‘Plan’ is via Turkije naar Georgië en dan naar Azerbaijan. By the way “plan”, we liggen al 12 dagen achter op schema haha, goed bezig! Waar Turkije visa aanvragen eenvoudig ging, is het nu wat meer werk. We moeten namelijk ook een adres opgeven waar we verblijven. En ‘ons bussie’ gaan ze niet kopen denken we. Dan maar een hotel in Baku uitzoeken. Lijkt ons sowieso een okay plan, lekker hotelletje met P, fitness en spa. Hebben we tegen die tijd wel verdiend vinden we zelf. Overigens hebben we het visum al binnen.

DSCN2005 (1)
IMG_1470 (1)
IMG_1471 (1)
IMG_1479 (1)
IMG_1480 (1)
IMG_1482 (1)
IMG_1483 (1)
IMG_1484 (1)
IMG_1474 (1)
Previous
Next

We videobellen nog even met Lasse en Jure, fijn om ze te zien en te horen. En helemaal mooi om te zien dat tijdens ons gesprek vrienden langskomen om te buurten. Goed teken vinden wij! Er zijn trouwens ook nog 2 filmpjes op de site geplaatst, een van Meteora en een van Zagoria.

Griekenland was heel fraai. Nu op naar een volgend avontuur, op naar Turkije!

By the way; super fijn al die mooie reacties en lieve berichten van onze volgers, hoe verder we van huis komen hoe meer dat met ons doet (merken we…).

April 26, 2019 0 comment
2 Facebook
DestinationsEuropeGreece

Statue Women of Zagoria uit de lucht

by Mariska April 25, 2019
written by Mariska
Statue Women of Zagoria uit de lucht
April 25, 2019 0 comment
0 Facebook
DestinationsEuropeGreece

Meteora vanuit de lucht

by Paul April 25, 2019
written by Paul
Meteora vanuit de lucht
April 25, 2019 0 comment
0 Facebook
DestinationsEuropeGreece

Grieks Macedonië

by Paul April 16, 2019
written by Paul
Grieks Macedonië

Na de bonusdag in Macedonië (aanbod van Emilia) gaan we op weg naar Griekenland. Niet nadat we de Fransen geholpen hebben met het oppompen van hun band (dank Jip Saris; top compressor!). Interessant om te zien, waar Albanië eigenlijk overal wel zooi heeft, eigendom van mensen of niet is dat anders in Macedonië: schoon waar eigendom, meer rommel waar niet. Griekenland is alweer veel schoner en opgeruimder en meer georganiseerd (Noord in ieder geval). Hier staan ook langs de weg vuilcontainers en bij bv archeologische sites prullenbakken, een principe dat in die andere landen een zeldzaamheid was/is.

Op weg naar Griekenland en nog net in Macedonië en gewend aan een dagelijkse koffie rijden we ons klem in een klein dorpje op zoek naar koffie (ideetje van Mariska). Uiteraard ben ik de rust zelve;) en gaat Mariska het verkeer regelen (tegen de richting in er weer uit…..). Het wonderlijke is dat Macedoniërs erg rustig en vriendelijk blijven. Mariska wijdt dat aan de cultuur, ik dicht het toe aan de charmes van Mariska ;). Afijn, geen koffie, wel een mooi avontuur al kan het niet tippen aan Sante Severina (voor intimi). Het laatste deel Macedonië is echt prachtig. Opeens staan we aan de grens met Griekenland. Dat voelt toch als een soort van ‘thuiskomen’. De EU. Wie had dat gedacht, dat je je meer thuis zou voelen in de EU dan daar buiten. De douanier is verbaasd weer een NL camper te zien…’waar gaan jullie naar toe?’ is zijn vraag. ‘Horen jullie bij die andere 3 van vandaag?’. Nee, antwoorden wij. Wij gaan naar Thessaloníki. ‘Okay, and then’, vraagt hij. Wij: ‘to Japan..’. ‘By boat from Piraeus?’. ‘No, via Vladivostok.’ Hij denkt er het zijne van, ‘nothing to declare…?’. ‘No!’ Welcome and have a good trip! Weg zijn we. En wat een prachtige streek is Noord Griekenland, West Macedonië. Genieten onderweg. Een feestje is altijd de plaatselijke supermarkt en we vinden een heeeele goeie in Edessa. Uiteraard scoren we hier onze eerste (en zeker niet laatste) verse tzatsiki. Dan op zoek naar een slaapplek (we lijken wel zigeuners…). Die vinden we uiteindelijk bij ‘the ancient theatre of Mieza’. Je voelt de historie op deze plek (200 jaar BC!). Het ligt tussen de wijn- en fruitgaarden. Dus een beetje Betuwe. Bussie waterpas, Grieks wijntje, tzatsiki en olijven. Hoeveel beter kan het worden (het gekke is dat zeggen we tot nu toe behoorlijk vaak…). Okay, we sliepen wat minder rustig, het leek wel alsof we naast een hondenkennel stonden, alleen maar blaffen. En niet de tegenwoordigheid van geest hebben om de oordoppen te pakken…

thumb_IMG_0663_1024
thumb_IMG_0690_1024
thumb_IMG_0689_1024
Previous
Next

We starten met een ontbijtje en doen daarna wat oefeningen. Rond 10.30 uur rijden we weg en komen we meteen een koffietentje tegen. Lekker. We rijden richting Olympos, de mythische berg, de berg van de Griekse goden. Het is een prachtig gebied hier, zeg maar Noord Griekenland. De natuur is mooi, veel groen, bergen, heuvels, valleien. Soort mengelmoes van Toscane, Alpen en Noorwegen, we kijken onze ogen uit. Lunchen doen we ergens midden op een akker, er zou een archeologische site hier liggen, die hebben we alleen niet gevonden. Geeft niet, onze boterhammen smaken top in deze setting, met blik op meer en berg en glooiende akkers. Nog even tanken, boodschappen doen en een plek opzoeken. En die vinden we weer. Blik op een meertje, blik op de Olympos (nog in de mist) en onze eigen waterbron (handig voor wassen morgen…). We moeten er wel een steil bergie voor op en af en we krijgen ’s avonds laat gezelschap van een kikkerfamilie die rond het meer huist en aardig wat kabaal maakt. Dit keer hebben we wel de tegenwoordigheid van geest; oordoppen in!

thumb_IMG_8249_1024
thumb_IMG_8243_1024
thumb_IMG_8246_1024
thumb_IMG_0705_1024
thumb_IMG_8304_1024
thumb_IMG_8301_1024
thumb_IMG_8294_1024
Previous
Next

In Olympiada drinken we koffie en scoren we een verse versie van een Griekse krakeling. Via een onverharde route rijden we naar het national parc Olympos. Hier en daar grote rotsblokken op de weg, plassen water, ruige route. Bij een bron stoppen we en maken we een wandeling. Bos en weilanden. Prachtige combi. Met koeien en koeien met bellen, Mariska blijft maar foto’s maken. Na wat extra onderzoek blijkt dat we eigenlijk de Olympos vanuit de zee moeten benaderen, althans dat doen de meeste mensen. Okay, dan rijden we om de berg heen. Daar aangekomen dus weer een slaapplek zoeken. Dat wordt een dingetje…van een niet-okay plek (onwaterpas) naar een vuilnis- en daardoor zwerfhondenverzamelplaats (okay met 2 te leuke kleine puppy’s en geen ruimte extra in het bussie om ze mee te nemen) naar een stad (meestal geen goed teken qua vrij kamperen). Zoeken en zoeken, we worden er wat moe van. Dan toch maar toegeven aan sub-optimale plaatsen? Nee, vertrouwen dat er iets goeds komt. Om 18.30 rijden we een onverhard pad op, beetje van de weg af, een boer rijdt ons achterna, vindt het allemaal best. We vinden een plek en wat denk je? We moesten echt even een aantal keren goed kijken; er zit zowaar een schildpad in de struik, bij onze standplaats. Als dat geen teken is! En wat horen we dan. Bellen, niet van koeien maar van een enorme kudde geiten met hun herder. Hij vindt ’t prachtig allemaal, leidt de kudde langs ons bussie en zorgt voor mooie foto’s. Mariska zei vandaag nog wel eens wat foto’s van zo’n herder en kudde te willen maken. We staan/zitten nu 1ste rij! Nu hadden we al eens een hondenkennel naast ons, kikkers, veel wind (lawaai van het klapperende tentdoek) nu blijken we naast de airbase te liggen. De choppers gaan oefenen met, naar wij aannemen, met losse flodders. Gelukkig hebben we onze oordoppen (en stoppen ze ook rond bedtijd ;).

thumb_IMG_8331_1024
thumb_IMG_8325_1024
thumb_IMG_8313_1024
thumb_IMG_8359_1024
thumb_IMG_8355_1024
thumb_IMG_8368_1024
thumb_IMG_8369_1024
thumb_IMG_8383_1024
thumb_IMG_8379_1024
thumb_IMG_8388_1024
thumb_IMG_0766_1024
thumb_IMG_0753_1024
thumb_IMG_8293_1024
Previous
Next

Nu zijn we omgereden om te kunnen wandelen en worden we wakker met regen…wel gezellig zo op ons daktentje, minder gezellig om te wandelen. Althans, ik heb er geen zin. Mariska is het snel eens. Dus duiken we een koffietentje in. We selecteren op ‘goede koffie, parkeren en free wifi’. We besluiten door te rijden naar Meteora. Het regent toch (en daar is het mooi weer, zeg ik). Het is zo’n 1,5 uur sturen en inderdaad, daar schijnt de zon. We lunchen in een plaatselijk specialiteiten restaurant (only local vegetables, real fresh…), fried black pig (best pig meat from pig that had nice life…), grilspies met thijm en lemonolie (very goot greek foot…). Niks aan gelogen. Op de vraag of de eigenaar nog tips voor ons heeft gaat ie los. Kaartje erbij, waar liggen de kloosters die je moet zien, waar een plek om te slapen… En ook daar niks aan gelogen. Onze slaapplek is ook top, hoog op een berg, beschut met schitterend uitzicht. De weg er naartoe; buitenaards mooi! Echt waanzinnig. Van hieruit kunnen we morgen mooi het gebied gaan ontdekken.

Drone en camera’s op zak, wandelkleren aan en dan kun je hier je lol op. Je kunt helemaal los gaan. Het ene vergezicht is nog mooier dan het andere. Het ene klooster specialer etc. Van binnen is zo’n klooster helemaal bijzonder. Oude fresco’s, bijzondere relikwieën. Je mag er geen foto’s maken, dat doe ik stiekem toch… Maar okay, zoals ome Eelco het op Polarsteps verwoordde; ‘deze foto’s zijn pure reclame voor hun toko, dus….’. We zijn superblij dat we dit gebied aangedaan hebben. Echt adembenemend! Qua route wordt duidelijk dat we niks voorbereid hebben en maar wat doen, haha. We plukken de dag. Zoals het er nu uitziet gaan we via een ‘extra lus’ Griekenland weer uit. Langzaam, eerst nog wat zaken bekijken, we zijn hier nog niet klaar!

thumb_IMG_0866_1024
thumb_IMG_8438_1024
thumb_IMG_8435_1024
thumb_DSCNE1614_1024
thumb_DSCNE1608_1024
thumb_DSCN1651_1024
thumb_DSCN1644_1024
thumb_DSCN1600_1024
Previous
Next
April 16, 2019 0 comment
0 Facebook

Most recent posts

  • Texas; ‘Lone Star State’
  • New Mexico; ‘Land of Enchantment’
  • Arizona; ‘the Grand Canyon State’

Recent comments

  • Mariska on Dobar dan Hvratska!
  • Balduk Coen on Dobar dan Hvratska!
  • Eric de Vetter on Dobar dan Hvratska!

Archive

  • August 2020 (5)
  • June 2020 (5)
  • May 2020 (31)
  • April 2020 (2)
  • March 2020 (2)
  • February 2020 (1)
  • October 2019 (1)
  • September 2019 (2)
  • August 2019 (4)
  • July 2019 (2)
  • June 2019 (4)
  • May 2019 (2)
  • April 2019 (8)
  • March 2019 (1)
  • February 2019 (2)
  • January 2019 (2)

Our home

Our home

Recent Location

Keep in touch

Facebook Instagram

Keep updated!

Subscribe if you want to know when we post a new story.

On Instagram

No images found!
Try some other hashtag or username

Destinations

  • Canada (8)
    • Alberta (1)
    • British Columbia (1)
    • Manitoba (1)
    • New Brunswick (1)
    • Nova Scotia (1)
    • Ontario (1)
    • Prince Edward Island (1)
    • Saskatchewan (1)
  • Destinations (69)
  • Europe (17)
    • Albania (1)
    • Croatia (1)
    • Finland (1)
    • Georgië (1)
    • Greece (4)
    • Macedonië (2)
    • Montenegro (1)
    • Still home (4)
    • Turkey (1)
    • Zweden (1)
  • Russia (1)
  • Uncategorized (3)
  • USA (48)
    • Arizona (6)
      • Grand Canyon (1)
      • North Rim Grand Canyon (1)
      • Painted Desert (1)
      • Vermillion Cliffs (1)
    • Californie (2)
    • Colorado (1)
    • Nevada (1)
    • New Mexico (1)
    • Oregon (1)
    • Texas (1)
    • Utah (18)
      • Ashley National Forest (2)
      • Best Friends (1)
      • Bryce National Park (1)
      • Burr Trail (1)
      • Canyonlands National Park (1)
      • Cedar Breaks National Monument (1)
      • Coral Pink Sand Dunes State Park (1)
      • Dino Trax Trail (1)
      • Dixie National Forest (1)
      • Glen Canyon (1)
      • Grand Staircase Escalante National Recreation Area (1)
      • Green River (1)
      • Monticello (1)
      • Nine Mile Canyon Road (1)
      • Snow Canyon State Park (1)
      • Vernal, Utah (1)
      • Zion National Park (1)
    • Washington (1)
    • Wyoming (16)
      • (road to) Colorado border (1)
      • (Road to) Saratoga (1)
      • Baggs (1)
      • Battle Highway Scenic Byway (1)
      • Casper VW 'spa' (1)
      • Cody (1)
      • Flaming Gorge (1)
      • Grand Teton National Park (1)
      • It's the law … (1)
      • North Platte River (1)
      • Saratoga the outfitter (1)
      • Smith mansion (1)
      • Snowy Range & Rawlins (1)
      • Taking a shower … (1)
      • Viva Naughton (1)
      • Yellowstone National Park (1)

Thanks to

Instagram Slider

No images found!
Try some other hashtag or username

Follow our journey!

Subscribe if you want to know when we post a new story.

  • Facebook
  • Instagram

@2019 - Ensouling on wheels. All Right Reserved. Designed and Developed by MWave Websolutions


Back To Top