Na ‘the Garden of the Gods’ (Colorado) bezoeken we nu de ‘the Valley of the Gods’. Deze ligt in Utah, net over de grens met Colorado. Hier in de buurt worden veel westerns opgenomen. De scenery is dan ook herkenbaar. De ‘Valley of the Gods’ is een dirtroad loop door dit natuurwonder. Prachtig! En heet, we tikken de 44 graden aan! Aan een hike wagen we ons zo midden op de dag maar niet ;). Via Monument Valley (is Native Reservation en dus gesloten vanwege Covid) rijden we naar Mexican Hat. Bekend van de Mexican Hat Rock. Bijzonder dat die sombrero zo maar op die rots blijft liggen ;).
We zijn in Kanab, bij de Vermillion Cliffs. Hier waren we al eerder, op weg richting de Grand Canyon. Nu nemen we de tijd om dit gebied te bekijken. Hier in de buurt ligt de langste en diepste ‘slot canyon’ van de wereld. ‘Slot’ betekent ‘smalle gleuf’. Ontstaan door heftige overstromingen in dit doorgaans droge gebied. Het gaat over de ‘Buckskin Gulch’, 20 kilometer lang, slechts 1 tot 3 meter breed, plaatselijk tot wel 150 meter diep (of hoog zo je wilt). Door de diepte is het er ook lekker koel, zeker nu we buiten in de zon de 40 graden weer halen. We starten onze hike vanuit de Wire Pass Trailhead, we lopen 3 kilometer in de zon en duiken dan de slot canyon (en dus de koelte) in. Zo gaaf is dit! Niet normaal. Het vraagt wel wat klimmen en klauteren, dat maakt het eigenlijk alleen maar nog gaver.
‘You can’t go wrong in Utah’ is ons door locals al eens verteld. En zo is het. Wat een natuurschoon is in deze staat te zien! En hoe verschillend. Zo bezoeken we de Paria Town Site. Je zit hier midden in de Badlands, prachtige bergen met schitterende verticale gekleurde strepen.
Je waant je op een andere planeet wanneer je de Toadstools bezoekt (bijna op de grens met Arizona). De ‘paddestoelen’ of hoodoos hier zijn wel heel bijzonder. En het gekke is, je rijdt gewoon op de highway, ziet een bord met ‘Toadstools trailhead’. Je parkeert, loopt een kilometer of 2 en dan sta je opeens in een compleet andere omgeving. Hoe bizar eigenlijk.
