We zijn inmiddels 2 weken in Wyoming. Het is best een mooie staat, maar het raakt ons (nog) niet. Maar aangezien we nou eenmaal een spa afspraak voor ons busje bij de VW salon hebben, kunnen we niet zomaar ergens anders heenreizen. Het is de 3e keer onderweg dat we een service-afspraak bij een garage hebben en het zit ons voor de 3e keer in de weg. Je moet vooruitplannen en vervolgens weet je dat je op die op die plek moet zijn. Dat betekent dat we onze vrijheid even kwijt zijn. In dit geval hadden we anders gereisd dan we nu gedaan hebben. We zijn langer in een gebied gebleven dat we minder mooi vonden omwille van deze afspraak. Maar het goede nieuws is dat in die tijd bekend werd dat Yellowstone National Park weer (gedeeltelijk) opengaat. En het park? Oh, oh, oh, wat is het prachtig. En immens groot. Het hele park beslaat zo’n kleine 9.000 km2 (Nederland is 4,5 keer groter). Het is 19 mei, we rijden op zo’n 2.700 meter hoogte en er ligt nog een dik pak sneeuw. Het meer is nog grotendeels bevroren. We kenden de foto’s van Yellowstone van de gekleurde basins en de spuitende geisers. Maar het in het echt zien; wauw, echt bizar mooi. Indrukwekkend. Iedere geiser, ieder basin groot en klein is een wonder van de natuur. Je gelooft bijna niet wat je ziet. Soms lijkt het alsof je in een maandlandschap loopt. We staan er toch telkens weer versteld van hoe prachtig onze aarde is. Het is nog erg rustig dus we hebben alle ruimte om foto’s te maken. Alhoewel rustig, we staan er toch versteld van hoeveel bezoekers er alweer op de 2e dag zijn. We zien auto’s vanuit allerlei staten. Blijkbaar is de grote geiser die meters hoog spuit de trekpleister. We zien de grote parkeerplaats al halfvol en veel mensen langs en door elkaar lopen. We besluiten door te rijden, dat risico vinden we te groot. Bovendien, we zien op verschillende andere plekken ook super gave spuitende geisers. P.s: we konden weer niet kiezen, dus het zijn nogal wat foto’s.