Van Victoria op Vancouver Island reizen we naar de USA, Port Angeles in Washington State. Via de ferry. Handige jongens die Homeland Security gasten. Controle doen ze in Canada, zo komt niemand het land in die ze er niet in willen hebben. Onze aanvraag in NL (een jaar en multiple entry) wordt gehonoreerd. Da’s mooi. Controle van bagage? Doen ze niet aan. Interessant trouwens dat de douanier in port Angeles over ons jaarvisum zegt dat iemand z’n boekje te buiten is gegaan…’but I can’t change it, you’re good to go…’. Onze eerste nacht brengen we, hoe toepasselijk, door op de P van de Walmart (en we zijn niet de enigen….;). De omgeving waar we aankomen is mooi, Olympic National Park. Zeer bosrijk, zelfs met stukken regenwoud (en ja, inderdaad ook wat regen…). En weer van die mooie grote bomen. Schitterend om dat regenwoud zo te zien, zo dik, zo groen, vochtig, met overal kreekjes, ‘ponds’ en riviertjes. Via het park rijden we naar de Pacific Coast. Overnachten hier in Washington is lastiger dan in Canada. Meer dichtgetimmerd voor vrij kamperen. We krijgen echter een mooie tip van een bus-bewonderaar; “google for ‘worship houses’, no one will bother you there…”. En inderdaad, dat blijkt een goede tip. Washington was kort maar krachtig, wennen (andere vibe dan Canada) en ook een goede eerste kennismaking met de USofA. We crossen de Columbia River en zetten onze reis voort in Oregon.