Bezielen op wielen
  • Home
  • Destinations
    • Still home
    • Europe
      • Finland
      • Zweden
      • Croatia
      • Montenegro
      • Albania
      • Macedonië
      • Greece
      • Georgië
      • Turkey
    • Canada
      • Nova Scotia
      • Prince Edward Island
      • New Brunswick
      • Quebec
      • Ontario
      • Manitoba
      • Saskatchewan
      • Alberta
      • British Columbia
    • Russia
    • USA
      • Washington
      • Oregon
      • Californie
      • Nevada
      • Arizona
        • Grand Canyon
        • Painted Desert
        • Vermillion Cliffs
        • North Rim Grand Canyon
      • Utah
        • Snow Canyon State Park
        • Zion National Park
        • Coral Pink Sand Dunes State Park
        • Best Friends
        • Cedar Breaks National Monument
        • Bryce National Park
        • Dixie National Forest
        • Grand Staircase Escalante National Recreation Area
        • Burr Trail
        • Glen Canyon
        • Monticello
        • Canyonlands National Park
        • Green River
        • Nine Mile Canyon Road
        • Ashley National Forest
        • Vernal, Utah
        • Dino Trax Trail
      • Wyoming
        • Flaming Gorge
        • Viva Naughton
        • Baggs
        • Battle Highway Scenic Byway
        • (Road to) Saratoga
        • Saratoga the outfitter
        • Snowy Range & Rawlins
        • North Platte River
        • It’s the law …
        • Taking a shower …
        • Casper VW ‘spa’
        • Cody
        • Smith mansion
        • Yellowstone National Park
        • Grand Teton National Park
        • (road to) Colorado border
      • Colorado
  • About us
  • Contact us
Paul & Mariska
Texas; ‘Lone Star State’
New Mexico; ‘Land of Enchantment’
Arizona; ‘the Grand Canyon State’
Utah; ‘life elevated’
‘Colorful’ Colorado
(road to) Colorado border
Grand Teton National Park
Yellowstone National Park
Smith Mansion
Cody

Bezielen op wielen

Ensouling on Wheels

  • Home
  • Destinations
    • Still home
    • Europe
      • Finland
      • Zweden
      • Croatia
      • Montenegro
      • Albania
      • Macedonië
      • Greece
      • Georgië
      • Turkey
    • Canada
      • Nova Scotia
      • Prince Edward Island
      • New Brunswick
      • Quebec
      • Ontario
      • Manitoba
      • Saskatchewan
      • Alberta
      • British Columbia
    • Russia
    • USA
      • Washington
      • Oregon
      • Californie
      • Nevada
      • Arizona
        • Grand Canyon
        • Painted Desert
        • Vermillion Cliffs
        • North Rim Grand Canyon
      • Utah
        • Snow Canyon State Park
        • Zion National Park
        • Coral Pink Sand Dunes State Park
        • Best Friends
        • Cedar Breaks National Monument
        • Bryce National Park
        • Dixie National Forest
        • Grand Staircase Escalante National Recreation Area
        • Burr Trail
        • Glen Canyon
        • Monticello
        • Canyonlands National Park
        • Green River
        • Nine Mile Canyon Road
        • Ashley National Forest
        • Vernal, Utah
        • Dino Trax Trail
      • Wyoming
        • Flaming Gorge
        • Viva Naughton
        • Baggs
        • Battle Highway Scenic Byway
        • (Road to) Saratoga
        • Saratoga the outfitter
        • Snowy Range & Rawlins
        • North Platte River
        • It’s the law …
        • Taking a shower …
        • Casper VW ‘spa’
        • Cody
        • Smith mansion
        • Yellowstone National Park
        • Grand Teton National Park
        • (road to) Colorado border
      • Colorado
  • About us
  • Contact us
Monthly Archives

May 2019

DestinationsEuropeGeorgië

‘Nagwamdies’ Georgië

by Paul May 24, 2019
written by Paul
‘Nagwamdies’ Georgië

Vroeg op pad richting de grens. Dat verloopt soepeltjes. Bedenk eens dat je hier vrachtwagenchauffeur bent…dan sta je al zo’n 10 km voor de grens in de rij, in tunnels, langs de weg, stil…af en toe schuif je een vrachtwagen op… Wij rijden er rustig langs op. Bij de Turkse uitreis douane gaat het makkelijk; ‘Holland?’ Sneijder, best player Galatasary. En verder kunnen we. Ik zal Wes een appje sturen ;). Dan Georgië in, gaat ook okay. Al moeten ze wel even wennen aan de auto, checks van chassis nummers, is ’t echt een 4×4, al die aanpassingen. Duimen gaan omhoog, vinden ze mooi. We wisten dat we na de grens op 12 km een verzekering kunnen kopen. En we wisten dat er mannetjes bij de grens staan die je willen ‘helpen’, tot het opdringerige af. Dus deurtjes dicht en doorrijden en vriendelijk lachen en wijzen. Ze rennen zelfs met het bussie mee. We fixen een verzekering voor 14 dagen (een tientje) en gaan langs een supermarkt. Altijd weer een feestje, supermarkt in een nieuw land!

thumb_IMG_E1743_1024
thumb_IMG_E1742_1024
thumb_IMG_1744_1024
thumb_IMG_1745_1024
thumb_DSCN2144_1024
Previous
Next

Op naar een minicamping, tip van de iOverlander app. In de bergen, 20 km van Batumi. Een prachtige route. We kunnen het echter niet vinden…komen een Georgiër met een bijl en een hond tegen ;). No English. Russia! Cigaret? Haha. Met z’n bijl tekent hij de route in de grond, zo komen we er ook wel. Toch een verkeerde investering dat Spaans…. Minicamping ziet er top uit en is gesloten. Dus plan B; ’n plek aan de Zwarte Zee, bij de stad. Overigens lopen de gasleidingen hier bovengronds.

thumb_IMG_1925_1024
thumb_DSCN2268_1024
thumb_DSCN2271_1024
thumb_DSCN2167_1024
Previous
Next

We bezoeken Batumi. Het regent de hele dag. Maakt de stad wel wat somber. De mix van gebouwen is interessant. Van zeer modern tot mooie grote oude herenhuizen, een aantal mooie en bijzondere oude kerken (waaronder ook een Armeense) en echte oude, vervallen en toch deels bewoonde, sovjetflats. Een behoorlijke drukte overal, meer getoeter in de straten en toch voelt het allemaal wel relaxed. Fijne mensen die Georgiërs en uitermate vriendelijk en behulpzaam. We hebben trek, zoeken een aardig restaurant op en laten ons verrassen door wat de keuken te bieden heeft (en dat is erg lekker). Het internet is hier snel en we kunnen zelfs, onder het genot van een goede Georgische wijn, de site van een nieuwe post (Turkije) voorzien. Bovendien hebben we nog een recept gescoord; zelfgemaakte mosterd. Heerlijk was die. Eerst even zoet en dan hakt ie er ‘wasabi-achtig’ in. We krijgen van de chef een klein plastic bakje mee voor in ons bussie. Om de calorieën (dat waren er nogal wat met het varkensspek, de lamsribbetjes, de lever/nieren/longen [lokale specialiteit], voor Mariska overigens een gezonde dorade, en de zelfgemaakte honingtaart….pwiewh lekker) nog wat te compenseren maken we nog een lange wandeling door de stad. Bij de boulevard zien we de dolfijnen zwemmen. Ze zijn er dus echt nog in de Zwarte Zee! Mooi om te zien. We scoren een paar nieuwe Nike gympen en gaan terug naar ons stekkie. Met dodenherdenking liggen we in ons daktentje en houden 2 minuten stilte…

thumb_DSCN2224_1024
thumb_DSCN2225_1024
thumb_IMG_1873_1024
thumb_IMG_1759_1024
thumb_DSCN2221_1024
thumb_IMG_1819_1024
thumb_DSCN2240_1024
thumb_DSCN2190_1024
thumb_DSCN2188_1024
thumb_DSCN2174_1024
thumb_DSCN2159_1024
thumb_IMG_8586_1024
Previous
Next

We ruimen hier ook eens even een hele zak plastic bij elkaar. Dat lukt je zonder problemen in een minuut of vijf! Wat zouden de Georgiërs denken die nu langskomen, terwijl ze vriendelijk zwaaien? Eigenlijk is het echt reuze zonde zo’n mooie plek/land en dan zoveel troep.

thumb_IMG_8592_1024
thumb_IMG_8589_1024
Previous
Next

We rijden naar Kutaisi via het binnenland. En dat is mooi, heel mooi. Dorpjes zijn ook mooi, sommige vervallen, bijna onbewoond. Je ziet statige huizen, met een mooie voorgevel en alle ander gevels (minder in het zicht) afgewerkt met golfplaten/ijzeren platen. Flats, die stammen uit het sovjet tijdperk. Soms slechts de helft bewoond en de ander helft compleet vervallen. Een bijzonder gezicht. Zo rustig en behulpzaam als de mensen hier zijn zo idioot rijden ze. Inhalen op plekken waarvan je denkt kan niet. Nou, het kan wel, en de andere bestuurders worden er niet warm of koud van. Dus goed opletten, met z’n 3-en naast elkaar geeft weinig bewegingsvrijheid en de wegen zijn ook om alert te zijn. Veel gaten en kuilen op onverwachte plekken. En neem bochten niet teveel aan de binnenkant want daar kan het zo maar zijn dat je in een gat van een halve meter duikt.

thumb_IMG_8665_1024
thumb_IMG_8634_1024
thumb_IMG_8606_1024
thumb_IMG_8628_1024
thumb_IMG_8596_1024
thumb_IMG_8593_1024
Previous
Next

De vergezichten zijn geweldig dus het is een genot om hier te rijden. Je ziet bijzondere taferelen die we niet allemaal op de foto krijgen. Bijvoorbeeld, neem de bus en gooi je scooter op het dak van de bus. Deur tot deur vervoer. Of een auto met 4 matrassen op het dak, niks imperiaal, gewoon touw door de open ramen en beetje bukken binnenin. Of alle kippen in hokken op het dak vastgebonden, zo’n 1,5 bij 1,5 meter. Overigens kost een kip hier langs de weg 2,50 Lari (0,80 eurocent). Volgens de iOverlander app ligt in Kutaisi een hotel waar we kunnen parkeren, gebruik kunnen maken van de douches en de was kunnen laten doen. Goed vooruitzicht. Daar aangekomen wordt ons gevraagd waarom geen kamer? Voor 20 euro. Laten we dat dan maar doen, net zo comfortabel. Althans. Mariska heeft lekker geslapen, ik wat minder, enorme kraakbedden. Wel alle was schoon, lekker door de stad gewandeld, over de food market gelopen. Kutaisi doet armoediger aan, weer zo’n mix van grote statige sovjet panden, enorme verouderde flats, is toch ook wel wennen. Wanneer je de geschiedenis van Georgië er op naslaat dan heeft het land ook wel wat te verduren gehad door de jaren heen. Meer dan 50% leeft hier onder de armoede grens maar de potentie van dit land is door zijn natuurschoon en de gastvrijheid van de mensen enorm. 

thumb_DSCN2286_1024
thumb_IMG_1990_1024
thumb_IMG_1985_1024
thumb_IMG_1984_1024
thumb_IMG_1979_1024
thumb_IMG_1971_1024
thumb_IMG_1970_1024
thumb_IMG_1969_1024
thumb_IMG_1968_1024
thumb_IMG_1967_1024
thumb_IMG_1965_1024
thumb_IMG_1961_1024
thumb_IMG_1929_1024
thumb_IMG_1928_1024
Previous
Next

Op meerdere plekken in dorpen en steden staan openbare fitnesstoestellen. Je traint op basis van bodyweight. Laat er nu ook een vlak bij het hotel liggen. Mooi wat rondjes hardlopen, fitnessen. Dan kunnen we ons daarna op pad begeven richting Zestaponi (of Zestafoni). Een oude industrie stad, met ook vele oude vervallen fabrieken maar ook nog werkende exemplaren. We zien hier ook hoe belangrijk de religie hier is wanneer we een orthodoxe kerk bezoeken. Jong en oud slaan kruisjes bij het zien, betreden en weer verlaten van de kerk. Er is hier een restaurant, dat ligt naast het spoor (zo’n industrieel spoorcomplex). En dan in de kelder van het pand. We besluiten toch maar te proberen, we hebben inmiddels trek, het is al ver in de middag. En ons ontbijtje bestond uit komkommer en paprika. Er zitten hier alleen maar Georgiërs, hele families. We nemen kip met brood en dat is heerlijk! Opeens staat één van de Georgiërs van de tafel achter ons met 2 glazen met sterke drank, tjsatjsa genaamd, bij ons aan tafel. Inderdaad sterk spul. We proosten met elkaar en als ze weggaan komt hij weer naar ons toe en geeft ons de Coca-Cola fles waar het zelfgestookte goedje inzit. Is nog een halve liter. Mogen we hebben, zelf gemaakt van druiven. Zo aardig, weer een mooie ervaring!

IMG_2022
thumb_IMG_8599_1024
thumb_IMG_8607_1024
thumb_IMG_8616_1024
thumb_IMG_8617_1024
thumb_DSCN2323_1024
thumb_DSCN2316_1024
thumb_DSCN2288_1024
Previous
Next

Op naar Borjomi. De plek waar vroeger de rijke Russen en Partijbonzen naar toe kwamen, een soort kuuroord. De plek is even zoeken, onverhard pad, langs een riviertje, riviertje doorwaden en dan komen we op een veldje. Daar staat een 2 overlanders; een Belg met een geprepareerde Defender die gaat en staat waar hij op dat moment zin in heeft, een Zwitsers stel met een net als ons geprepareerde T5 (onderweg naar Mongolië). Verder nog een Duits stel met een gehuurde Georgische camper en een Tsjechisch stel (zij slapen onder de sterrenhemel, hebben geen auto, zijn backpackers). Gezellige boel dus. Kampvuur aan, drankjes er bij en sterke verhalen vertellen. Onze tjsatjsa komt goed van pas!

IMG_2039
IMG_2036
thumb_6782d66f-aab5-4b2a-90ce-df98156a16c5_1024
Previous
Next

We bezoeken Gori, de geboortestad van Stalin. Het is de dag van de overwinning (WO II) die hier door iedereen gevierd wordt, dus ook bij het Stalin museum. Veel pers op de been en zelfs een demonstratie; ‘no nato = no war’ lijkt de kernboodschap. Wie zou die demonstratie gesponsord hebben? Dat vroeg ook een professor die in Rusland gespecialiseerd is uit de USA zich af toen ik met hem stond te kijken en even wat foto’s ging nemen. Hij wist alles van Rusland, van de oorlog en van Stalin. Het verhaal door de gids was nogal mooi opgepoetst. Ze kampen hier duidelijk met een innerlijk conflict; moeten we nu trots zijn dat Stalin hier vandaan komt of juist niet, wetende wat hij allemaal op z’n geweten heeft…daar wordt overigens met geen woord over gerept. Alleen als de professor in een een-tweetje met de gids het er over heeft komt een meer eerlijk verhaal. Wel mooi om meegemaakt te hebben.

thumb_IMG_2052_1024
thumb_51f220c4-6310-4dd6-98f8-e06836c39e5f_1024
thumb_62e743bb-0cb1-4f4c-b92a-d7186a166b62_1024
thumb_IMG_2061_1024
thumb_IMG_2054_1024
Previous
Next

Onderweg naar Tbilisi. We overnachten aan de rivier de Koera. Daar komen we via een muddy, bumpy road. Mag de pret niet drukken, de ondergrond is hard genoeg om doorheen te rijden en met overal bomen en palen, lierplekken genoeg mocht het mis gaan ;). De nacht wordt onrustig. Heel veel onweer en regen. En wat stress omtrent onze visa die naar Tbilisi zijn gestuurd. Of die goed aan zullen komen is de vraag. Post NL heeft (zo bleek uit de track & trace) het juiste adres gebruikt alleen de geadresseerden wat gewijzigd. Niet Mercure maar Embedding. Als dat maar goed gaat. We bellen direct met Post NL, met UPS, met het hotel met instructies dat het toch echt goed moet gaan… Dat, samen met de regen en het onweer, levert een onrustig nachtje op.

thumb_DSCN2337_1024
thumb_DSCN2334_1024
Previous
Next

In ons hotel (jawel, we gaan 3 dagen lekker luxe in een hotel zitten) weten ze van onze visa af. Een geruststellende gedachte. Zij bellen naar UPS voor ons en het blijkt dat ons pakket daar al is aangekomen en voor maandag op leveren staat. Laten we daar maar niet op wachten, we gaan het meteen (op zaterdag) al ophalen. Mongolië is daarmee dichterbij gekomen. Tbilisi is echt een prachtige stad, met een heel mooi oud deel dat al is opgeknapt. Een oud deel dat nog echt vervallen is maar heel veel potentie heeft als het wordt beetgepakt. De nieuwe stad heeft een mooie mix van nieuw/strak dat samengaat met de oude panden. Echt fraai. Wanneer de ontwikkeling zich hier zo doorzet wordt dit echt een heel hippe stad. En eten kun je hier voortreffelijk.

thumb_DSCN2361_1024
thumb_DSCN2388_1024
thumb_IMG_8664_1024
thumb_IMG_8661_1024
thumb_IMG_2128_1024
thumb_DSCN2445_1024
thumb_DSCN2442_1024
thumb_DSCN2390_1024
Previous
Next

Na 3 dagen (!) heerlijk ontbijtbuffet, fitnessruimte, massage, een ruime kamer waar je goed in rond kunt lopen en zeer vriendelijke en behulpzame bediening (ons bussie is zelfs van binnen schoongemaakt en het water is bijgevuld!) gaan we weer op pad. We willen het cave klooster van David Garedza bezoeken. Dat ligt aan de grens met Azerbeidzjan. Die David heeft me toch een epische weg aangelegd. Bumpy road is niet de juiste omschrijving. Het wordt een uur of 2,5 slalommen, gaten en kuilen ontwijken, met 2 wielen in de berm en de andere 2 op de weg, nou ja weg. En veel plassen water en modder van het onweer van gisteren. Bussie ziet er top uit. De monastery is prachtig, in de middle of nowhere, deels uitgehakt in de rotsen.

thumb_IMG_2329_1024
thumb_DSCN2489_1024
thumb_DSCN2487_1024
thumb_DSCN2483_1024
thumb_DSCN2457_1024
thumb_DSCN2453_1024
thumb_DSCN2469_1024
thumb_DSCN2470_1024
Previous
Next

Overnachten doen we in een dorpje nabij de burcht van Manavi. We vragen of we in het dorp mogen blijven staan op een grasveldje. Dat mag. En even later zit ons bussie vol. Met Iso, Medico en Lilly (van rechts naar links). Allemaal hebben ze iets meegenomen. Zelfgemaakte cake, …., appeltjes, walnoten, chocolade, zelfs bloemen met een vaas. En de plaatselijke herder, die wij trakteren op onze tjsatjsa, komt terug met zijn eigen versie. Die mogen we hebben. Wij mixen die met die andere en zo hebben we weer 0,7 liter van dat spullie.

thumb_IMG_2341_1024
thumb_DSCN2495_1024
thumb_DSCN2498_1024
Previous
Next

Vandaag onderweg naar de Georgian Military Highway. We hebben daar met de Zwitsers afgesproken, Daniel en Margit. Wij rijden via Tbilisi, kunnen we nog een Carrefour plunderen en alvast wat inslaan voor naar Rusland. Nog een paar oplaadstekkers scoren, kun je er niet genoeg van hebben blijkt. Het is een mooie tocht richting de highway, om bij de kampeerplek te komen hebben nog een goede bumpy road te doen. En een heel smal bruggetje. Past allemaal net en het metaal waar we over rijden piept en kraakt.

thumb_DSCN2504_1024
thumb_D72_5265_1024
thumb_71a81a1e-ba37-45d6-a93a-8cd05305de2e_1024
Previous
Next

We bezoeken het klooster Anaturi. Een soort van citadel. En daar is het druk, de eerste keer dat we veel bussen zien, heel veel bussen. We hebben mazzel want er zijn ook schapen en geiten. Heel veel schapen en geiten. Zoveel dat er een complete traffic jam ontstaat. Mooi, lekker foto’s schieten van de chaos! Verder de highway op, een mooie route, kun je niks van zeggen, maar je had ook in de Alpen kunnen rijden. We komen door een skigebied, ook dat is erg in ontwikkeling en dat is te zien. Veel wordt er gebouwd, zo ook hier weer vervallen en nieuw door elkaar. Hoe zal dit gebied er over 10 jaar uitzien? We bezoeken nog het vrijheidsmonument van Rusland en Georgië. Best mooi maar och och wat maken ze er een puinzooi van. Overal plastic, overal zooi. Wat ontzettend jammer!

thumb_IMG_8697_1024
thumb_DSCN2556_1024
thumb_DSCN2541_1024
thumb_D72_5273_1024
thumb_D72_5281_1024
thumb_DSCN2523_1024
thumb_DSCN2502_1024
Previous
Next

Wij overnachten bij Kasbegi, dicht tegen de Russische grens aan. We komen er via een behoorlijk straf paadje. Gelukkig zijn er ook olifanten paadjes, die rijden een stuk beter dan de weg zelf, vanuit de lucht is dat mooi te zien. Omdat we tijd hebben vanmiddag kunnen we ook vast onze grensovergang voorbereiden. In een boekje schrijf ik de nodige dingen op die we bij ons hebben, vertalen naar het Russisch en dan in zowel Engels als Россия noteren. Ik hoop dat ze er zo blij van worden en reken op een smooth grensovergang. We maken een prachtige lange wandeling, 17,8 km, 24.767 stappen volgens de i-phone app. De bergen in. Uurtje of 4 stappen. Onderweg uiteraard schapen met herders, ’n boze en gestreste koe met 4 kalfjes. Een koe was zo gestrest dat die een klimgeit na ging doen. Echt gewoon steil de berg op, met gevaar voor eigen leven. Dat een koe dat kan?! Dat wandelen zorgt er ook voor dat we lekker moe de middag/avond doorbrengen. De laatste voorbereidingen treffen voor de grens, we willen vroeg vertrekken, om 5 uur opstaan en om 6.15 naar de grens. We vinden een weer een top plek, aan een stroompje. Handig om te wassen ;). Nog even een boodschap doen in Kasbeki, ‘gewoon’ onder een berg van 5047 meter hoogte in de Kaukasus! Prachtig. Op naar Russia, ‘nagwamdies (bye bye)’ Georgië!

thumb_IMG_8759_1024
thumb_IMG_8751_1024
thumb_IMG_8740_1024
thumb_IMG_8735_1024
thumb_IMG_8713_1024
thumb_DSCN2623_1024
thumb_DSCN2605_1024
thumb_DSCN2528_1024
thumb_89187266-305b-4567-bbb6-74b82e395c4f_1024
thumb_0af0fdd1-b8f8-403d-be7d-19b44302eeba_1024
Previous
Next
May 24, 2019 0 comment
0 Facebook
DestinationsEuropeTurkey

Op de çay in Turkije

by Paul May 4, 2019
written by Paul
Op de çay in Turkije

“Op de thee in Turkije”

Voordat we Turkije ingaan hebben we nog even onze lier opnieuw in/opgerold. De kabel bleek bij onze recovery actie op het strand gelust te zitten waardoor we niet de gehele lengte konden gebruiken. Even een check met Jip (Saris 4×4). ‘Hang maar aan een boom, in de vrijloop en zachtjes achteruit, wel zachtjes klonk het als waarschuwing nog’. Zo gezegd zo gedaan, alles weer in orde. Om 13.45 staan we, na wat achteraf zal blijken, onze laatste lekkere koffietjes, voor de Turkse grens. De weg voert ons over een smal bruggetje, dus worden we bloksgewijs toegelaten, daar vraagt nogal wat tijd. Dan Turkije in, 2 x ‘baggash kontrol’, hier en daar wat verhitte discussies met mensen die voor proberen te dringen, wij lezen gewoon rustig een boek. Het komt zoals het komt. Na bijna 5 uur (!) zijn we de grens gepasseerd.

thumb_DSCN2009_1024
thumb_DSCN2008_1024
thumb_DSCN2007_1024
thumb_IMG_1502_1024
thumb_IMG_1493_1024
Previous
Next

Voor ons is een nieuw land toch altijd weer even wennen en we hebben als ‘protocol’ meteen contact te maken met mensen. We zien een groot winkelcentrum bij Kesan, zijn best moe en vragen aan de bewaking aldaar of we hier mogen overnachten. ‘Natuurlijk, geen probleem’. Allemaal super aardig hier. In een restaurant naast de Shell (de Burger King in de mall laat ik zelfs links liggen….) gaan we een hapje eten. We raken in gesprek met de eigenaar. Die heeft 20 jaar in Berlijn gewerkt, spreekt nog goed Duits. Als hij hoort van wat we gaan doen (Japan), dat we ook naar Trabzon gaan (daar is hij geboren), dan moeten we ook aan de Raki. Hij drinkt zelf geen alcohol, maar voor de rest hier iedereen wel. Turkse thee erbij, nog een extra fruitschaal van de baas als toetje en de uitnodiging om morgenvroeg weer thee te komen drinken met hem… Zo gaat dat hier dus! Mariska scoort tevens haar eerste recept voor het Bezielen op Wielen Wereldse Gerechtenboek. De chefkok komt het speciaal toelichten (ze heeft het in het Turks opgeschreven en brengt een bordje met ingrediënten). Wanneer we gaan loopt de eigenaar even mee naar buiten om te kijken naar waar we staan en verzekert ons dat als er problemen zijn we hem er altijd bij kunnen roepen. Hoeveel meer gastvrijheid wil je hebben! Ik slaap overigens heerlijk, door alle lawaai heen, Mariska iets minder. Die voelt wat spanning van een nieuw land en van ons avontuur.

thumb_0230a944-e8af-49a1-ae3b-758219b7313d_1024
thumb_40f9a8ab-3525-4f19-8147-038600d53c66_1024
thumb_e4d37485-fc78-4186-97b2-9a109ac7d7c4_1024
Previous
Next

Richting Istanbul. Eerst koffie, nou ja koffie… Wat boodschappen doen, thee met de restauranteigenaar en dan weer op weg. We besluiten toch maar Istanbul (in dit geval) rechts te laten liggen. Even rijden we verkeerd, komen we in een buitenwijk vast te staan omdat er 2 gasten tegen elkaar aan zijn gereden en de hele afslag blokkeren. Dan geldt het recht van de sterkste, dus gewoon doordrukken en brutaal zijn. Af en toe toeteren om te waarschuwen en niet te bang zijn. Gaat mij prima af. Zo komen weer op de goede route en zien de stad van de buitenkant. Mega huge, 14 miljoen inwoners… dat is een land in een stad! Daar gaan we maar niet in om te overnachten, doen we nog wel een keer met het vliegtuig. Wij zetten koers naar de Zwarte Zee, stoppen onderweg bij de Shell voor een vignet (voor autoweg en brug Bosporus) en leren ‘hallo’, ‘bedankt’ en ‘tot ziens’ in het Turks van de man aan de pomp. Even meeschrijven, lastig zat haha. Rond 16 uur zijn we in Sile, leuk vissersdorpje. We parkeren aan de haven en gaan er op uit, belanden zo in een leuk restaurant waar ze verse vis op de kaart hebben voor weinig. Toetje met tahin, soort crème brûlée en dan anders. Turkse koffie erbij? Ja, laten we dat maar proberen. Tja, maar niet meer doen dan. Dan is onze cafetière/doordrukkoffie nog beter en dat zien we eigenlijk als laatste redmiddel qua koffie dan. We posteren ons bussie een parkeerplaats verderop, aan de sportvelden. Da’s mooi, sintelbaan voor morgenvroeg bij de hand!

thumb_IMG_1521_1024
thumb_IMG_1514_1024
thumb_DSCN2026_1024
thumb_DSCN2016_1024
thumb_DSCN2012_1024
thumb_DSCN2022_1024
thumb_DSCN2021_1024
thumb_DSCN2018_1024
Previous
Next

Prima geslapen, Mariska wat minder door het vele (uitgaans)lawaai en de moskee om 05.05 uur. De voorganger zong bovendien wat vals en iets te lang ;). Gisteravond nog bezoek gehad van de politie. Ze parkeerden naast ons, liepen om het bussie heen (wij lagen bovenin) en reden toen weer weg. In orde dus en geen prent ;). Om het af te leren en te proberen toch maar even een koffie halen; espresso en cappuccino. Beiden geen succes. Dat is hier afzien. Plannen maken voor de dag. We besluiten het gas er op te gooien en richting Trabzon te rijden. Da’s wel zo’n 950 km en dus erg lang sturen hier. We zien wel tot waar we komen. De wegen zijn echt top. Breed, ruim, veelal driebaans, ook door dorpen en steden heen! Lastig je snelheid te houden; dan 110, dan 90, 70, 50 (voor elke oversteekplaats en dat zijn er de nodige) en dan nog de trajectcontroles (jazeker) die per dorp of stad verschillen. Soms mag je 70, soms 80, soms zelfs 82…afijn opletten dus, zeker met al die politie op de been en de vele controles. Verder, wat moeten we zeggen van Turkije, dit noordelijke deel langs de Zwarte Zee? Van kleine golfplaten winkeltjes en restaurantjes tot mega grote shoppingmalls. Op plekken waar je ze niet verwacht. Van oude krotterige huisjes tot luxe nieuwbouwwijken. Waar je ze niet verwacht. Van kleine Turkse vlaggen op auto’s en aan balkons, tot mega grote vlaggen die sierlijk in een soort van vertraging wapperen. Op plekken waar je ze niet verwacht. Van oude barrels, ja zelfs paard en wagen tot hele dikke karren. Juist ja, waar je ze niet verwacht.

thumb_IMG_1518_1024
thumb_DSCN2096_1024
thumb_DSCN2094_1024
thumb_DSCN2088_1024
thumb_DSCN2032_1024
Previous
Next

We rijden naar Samsun, onderweg wassen we ons bussie en kijken we uit naar koffie…vergeefse moeite. Overigens waren we gisteren bij een tankstation in een shoppingmall, wachtrijen bij de Starbucks?!? Is er dan geen Turk die bedenkt zo’n tentje zelf te beginnen of is dat vloeken in de Moskee? We treffen een echt klein Turks eethuisje. We nemen een dagschotel met karnemelk. Helemaal niks mis mee, erg lekker zelfs. We komen langs een printshop. Kijken of ze hier onze visa kunnen printen voor Azerbaijan. Ze spreken geen woord Engels maar gelukkig zijn de woorden ‘mail’ en ‘print’ universeel. Dus zij pakt de telefoon van Mariska over en mailt naar de shop, print het uit, mooi mapje er omheen, 75 cent afrekenen en klaar is Klara. Tegen beter weten in toch nog een koffie proberen….laatste keer, no go.

thumb_IMG_1541_1024
thumb_IMG_1560_1024
thumb_IMG_1558_1024
thumb_IMG_1563_1024
Previous
Next

We gaan weer op pad, nu richting Terme. Een plek zoeken voor de nacht. Nog even een brood scoren voor nood, want we hebben besloten alleen nog maar een kleine tentjes de lokale gerechten te proberen (voor die bedragen kun je zelf niet gaan lopen sappelen). Op de parkeerplaats ontmoeten we Hasan. Een Duitser, zo zegt ie. We raken aan de praat en hij moet vreselijk lachen om ons verhaal. Verrückte Holländer… Dikke duim omhoog en toeterend rijden we weg. Op z’n Turks haha. We vinden, een voor hier, topplek. Okay, dicht aan de weg (lang leve de ‘sleepsoft’ oordoppen van Alpine!) en dicht aan de Zwarte Zee. Nog even iets over de mensen hier. Aardig, dat in ieder geval. Het feit dat ze geen Engels spreken maakt de mensen ook wat onzeker, maar iedereen probeert je wel te helpen. Het lijkt wel alsof je hier minder hoofddoekjes ziet dan bij ons. Als, dan vaak de oudere generatie. Ook zie je relatief weinig boerka’s en nikaabs enzo. Overheidsdienaren (dames) dragen wel een hoofddoek. Je ziet vriendinnen bij elkaar, net als bij ons, 2 wel met hoofddoek, 2 niet, wel veelal rokend ;). Eigenlijk wel een heel relaxed straatbeeld. Ook wijken met veel ‘oude mannetjes’ die spelen backgammon, en dragen een colbert (krijtstreep). Overal Turkse thee, potten op het vuur. Waar de Italianen even een espresso bar binnenlopen tussendoor, pakken ze hier een theetje. We zaten te eten bij een middelbare school, die ging uit. Mooi om te zien hoe global dat allemaal is. Allemaal mobiel, super hip en sommigen zelfs in cropped shirts, zo dus. Dat gezegd hebbende, staan we dus op ons plekkie en komen er steeds meer auto’s om ons heen. Tafeltjes worden uitgeklapt, biertje erbij, wat te eten, vuurtje en de lokale top 40 gaat op. En daar mogen wij allemaal gratis en voor niets van meegenieten! We starten de ochtend met hardlopen, doen wat fitness oefeningen aan ons fitnessstation en doen onze yoga oefeningen.

thumb_DSCN2047_1024
thumb_DSCN2044_1024
thumb_DSCN2033_1024
thumb_DSCN2032_1024
Previous
Next

Op naar de dolfijnen, die zouden in de baai van Persembe ‘over elkaar heen buitelen’ volgens de reisgidsen. Om daar te komen kunnen we een wat kleinere kustweg rijden. Eerst doen we een Turks ontbijtje met alles er op en er an. Worstjes, frites, diverse kaasjes, vlees, pancakes met vleesvulling, paprika, pepers, tomaat, brood en honing, jam en siroop. Sapje erbij. Wonderlijke combi en erg smakelijk. Ontbijten doet men hier rond een uur of 10/11. De smalle weggetjes en oude dorpjes waar we doorkomen laten een ander Turkije zien. In de dorpjes zitten mannen te kaarten, we zien geen vrouw op straat. We worden als een bezienswaardigheid bekeken. Wij op reis en soms zien we mensen bv werken op het land waarvan we ons afvragen of ze ooit verder dan dit dorp zijn geweest. We voelen ons rijk dat wij dit kunnen en mogen doen. Onderweg naar de dolfijnenbaai komen we nog langs een Orthodoxe kerk. Ja, die staan hier ook, heel weinig dat wel. Persembe en de baai vallen vies tegen. Dit is weer het Turkije zoals we het tot nu toe gezien hebben. Hoge flats, brede straten, ongezellig, wel functioneel. Overigens geen dolfijn te zien! Zal wel aan het seizoen liggen. Onderweg hadden we al een goede slaapplek gespot, aan het strand. Daar rijden we naar toe terug. Inderdaad een goede stek. Ook populair bij de mensen hier, blijkt uit het af en aan rijden van autootjes. Dan komt men hier veelal een biertje drinken, wat kletsen, muziekje draaien en wat over het strand slenteren. Wel een zooitje hier, flessen, papier, plastic. Ook bij onze plek, geeft toch altijd een minder fijn gevoel. Dus pakken we een komo-zak en doen handschoentjes aan en gaan vuil verzamelen. Al snel hebben we een hele zak vol. Daar laten we het bij. We hadden het er al eens over om elke plek waar we staan schoner achter te laten dan we de plek hebben aangetroffen. Er staat een autootje iets verder op geparkeerd en de man in de auto bekijkt dit alles van een afstand. Wanneer hij weg rijdt komt hij naar mij toe en laat mij proeven van zijn zelfgemaakte snijbonen met knoflook. Heerlijk. Dan duwt hij mij de pot in de handen, ‘for joe, senkjoe…’. Hij stopt nog een keer en kijkt wat hij nog heeft; ’n appel’ en zijn ‘persoonlijke zakmesje’, krijg ik ook in mijn handen geduwd onder ‘senkjoe, senkjoe…’. Hij spreekt geen Engels, dus het is vooral handen schudden en danken. Het onweert en regent wat en we bouwen wat kleins te eten (het ontbijt heeft er in gehakt). Zijn we net klaar met eten stopt een auto pal voor ons bussie. Het is meneer senkjoe. Met eten! Hij brengt ons een schaal met soort van pancakes en een bakje met heerlijke, Turkse soort Gulash, stoofvlees, aardappels, lichte tomatensaus met verse peterselie. Dat smaakt echt voortreffelijk. Waar we dit allemaal aan te danken hebben? We zijn er stil van.

thumb_IMG_E1635_1024
thumb_IMG_1638_1024
thumb_IMG_1597_1024
thumb_DSCN2065_1024
thumb_DSCN2051_1024
thumb_DSCN2050_1024
thumb_DSCN2054_1024
thumb_DSCN2061_1024
thumb_DSCN2048_1024
Previous
Next

Relaxte opstart van de dag met een strandwandeling en wat oefeningen. Al vroeg komt er een busje met mannen aanzetten, de theepotten en barbecues worden geïnstalleerd, hun dag kan beginnen. Als de wind wat gaat draaien en de heerlijke geuren van het vuurtje met braadsels ons dakbedje in dreigen te waaien (waardoor wij waarschijnlijk de komende weken in een Turkse buitenkeuken slapen) is het voor ons tijd onze spullen te pakken en verder te reizen. Zwaaiend nemen we afscheid. Op pad naar Trabzon, met onderweg weer wat typische Turkse ontbijtgerechten, vanuit het bussie wat moskeeënfoto’s scorend, rijden we over de brede Turkse boulevardwegen. Vaak driebaans, dwars door alle dorpjes en steden heen. Het is hoogbouw wat de klok slaat, van zeer oud tot zeer modern, van bewoond tot onbewoond, van afgebouwd tot slechts het betonnen skelet. Aan de kustkant vaak parken, kermissen, speeltuinen en sportplaatsen/voetbal of basketbalveldjes. En overal druk, moeders met kinderen en jeugd. Dit is kennelijk de plek voor stads vertier. Wat eigenlijk ook niet zo gek is, gegeven alle hoogbouw. Overigens zitten de mannen veelal kaartend of backgammon spelend in theehuizen. In de buurt van Rize (hier komt de grote leider vandaan… en dat is duidelijk te zien aan al die posters, om de 10 meter één) stoppen we en parkeren we ons bussie voor, naar wij hopen, de laatste keer langs de ‘snelweg’. We doen ons tegoed aan een Turks buffet en ploffen neer op onze stoeltjes op de parkeerplaats met zicht op de Zwarte Zee. Dat dan weer wel. En af en toe wat gezang uit de moskee. In dit geval staan we tussen 3 moskeeën in die, zoals het op ons als leken overkomt, tegen elkaar opbieden. En dat is slaaptechnisch gezien geen fijne.

ps: de ene foto van mij op een stoeltje doet vermoeden dat we er rustig bij zitten…de andere laat de realiteit zien…

thumb_DSCN2114_1024
thumb_DSCN2100_1024
thumb_DSCN2103_1024
thumb_DSCN2093_1024
thumb_DSCN2090_1024
thumb_IMG_8549_1024
thumb_IMG_8550_1024
Previous
Next

Wakker worden, naar buiten stappen en meteen horen ‘I love your car…, great car…’ en dan met z’n hand op z’n hart slaan’, da’s een leuke start van de dag! Vandaag naar de Turkse Alpen. Dat doen we via een uiterst aardig lunch tentje waar we de eerste gasten zijn die aan de grill willen (om 11.30 uur ;). Via google translate komen we er achter dat we 30 minuten moeten wachten voordat de grill heet is. Uiteraard geen probleem want tja, zonder kebab Turkije uit, zou wat al te gortig zijn (volgens Paul). Dit is in de buurt van Rize, waar de grote leider vandaan komt. Zoals eerder gezegd is dat te zien aan al die portretten, het is hier ook traditioneler. Meer gesluierde vrouwen, meer boerka’s, veel meer eigenlijk. Hier zijn de verhoudingen omgekeerd, 20% niet, 80% wel gesluierd of met boerka. Door naar de Turkse Alpen met mooie oude houten huisjes, boogbruggen, almen, authentieke dorpjes en dat gecombineerd met minaretten. Zo de beschrijving. Oh ja, en een raft en zipline walhalla. Er is daar ook een mooie, snelstromende rivier. Raften en ziplinen kun je hier zeker. Ware het niet dat je door een soort van rafting boulevard rijdt, kilometer of 10 lang het ene raft bedrijf na het andere. Hoe zal dat hier in de zomer zijn; combinatie raften en botsauto’s zo stellen wij ons voor. Dit is ook zowat de enige plek waar Engels gesproken wordt; raften and ziplinen, fun…! Wij laten dat aan ons voorbij gaan op zoek naar de almen en de houten huisjes en dorpjes. Niet gevonden 😉 Wel nieuwbouw houten hoogbouw (of beton met houten gevelbeplating?), geen alm ‘weit und breit’, wel souvenirwinkel na souvenirwinkel. Je kunt er bijvoorbeeld een kleine vuurtoren kopen (?!) of een miniatuur vleugel (?!). Dat zijn natuurlijk de originele souvenirs van hier (?!?). Gelukkig vinden we een paar plekjes, achteraf, met inderdaad die oude houten huisjes. Die zijn fraai, wel vervallen maar okay. We rijden nog een natuurpark in, betalen tol, rijden door en dan stopt opeens de weg. Afijn, prima zo, we gaan richting de grens, richting Georgië. Mooi geweest. Lang leve de overlander app die een verwijzing heeft naar een ‘redelijk stille site’. Laten we daar maar eens gaan kijken. Met free wifi en toiletten, douches zijn er niet. We zijn al snel tevreden nowadays. Wifi was goed, chai (thee) was ook goed, toiletten, tja wat zal ik zeggen. Best vreemd als wat je wegbrengt weer onder uit de pot onder je voeten wegstroomt. Maar goed, we zijn snel tevreden.

thumb_IMG_1682_1024
thumb_IMG_8578_1024
thumb_IMG_8563_1024
thumb_IMG_8584_1024
thumb_IMG_8560_1024
thumb_DSCN2137_1024
thumb_DSCN2133_1024
thumb_DSCN2135_1024
thumb_DSCN2129_1024
thumb_DSCN2127_1024
Previous
Next

Het was lastiger om foto’s te maken omdat je eigenlijk alleen snelweg rijdt en niet zomaar kunt stoppen in het drukke verkeer. Turkije was voor ons een interessante ervaring. Alles in uitersten. In ieder geval dan de noordzijde. Mooi om gezien en meegemaakt te hebben. Georgië is onze volgende bestemming. En weer ontzettend fijn al jullie  leuke reacties te lezen en te zien op zowel de site als op Polarsteps!!

May 4, 2019 0 comment
0 Facebook

Most recent posts

  • Texas; ‘Lone Star State’
  • New Mexico; ‘Land of Enchantment’
  • Arizona; ‘the Grand Canyon State’

Recent comments

  • Mariska on Dobar dan Hvratska!
  • Balduk Coen on Dobar dan Hvratska!
  • Eric de Vetter on Dobar dan Hvratska!

Archive

  • August 2020 (5)
  • June 2020 (5)
  • May 2020 (31)
  • April 2020 (2)
  • March 2020 (2)
  • February 2020 (1)
  • October 2019 (1)
  • September 2019 (2)
  • August 2019 (4)
  • July 2019 (2)
  • June 2019 (4)
  • May 2019 (2)
  • April 2019 (8)
  • March 2019 (1)
  • February 2019 (2)
  • January 2019 (2)

Our home

Our home

Recent Location

Keep in touch

Facebook Instagram

Keep updated!

Subscribe if you want to know when we post a new story.

On Instagram

No images found!
Try some other hashtag or username

Destinations

  • Canada (8)
    • Alberta (1)
    • British Columbia (1)
    • Manitoba (1)
    • New Brunswick (1)
    • Nova Scotia (1)
    • Ontario (1)
    • Prince Edward Island (1)
    • Saskatchewan (1)
  • Destinations (69)
  • Europe (17)
    • Albania (1)
    • Croatia (1)
    • Finland (1)
    • Georgië (1)
    • Greece (4)
    • Macedonië (2)
    • Montenegro (1)
    • Still home (4)
    • Turkey (1)
    • Zweden (1)
  • Russia (1)
  • Uncategorized (3)
  • USA (48)
    • Arizona (6)
      • Grand Canyon (1)
      • North Rim Grand Canyon (1)
      • Painted Desert (1)
      • Vermillion Cliffs (1)
    • Californie (2)
    • Colorado (1)
    • Nevada (1)
    • New Mexico (1)
    • Oregon (1)
    • Texas (1)
    • Utah (18)
      • Ashley National Forest (2)
      • Best Friends (1)
      • Bryce National Park (1)
      • Burr Trail (1)
      • Canyonlands National Park (1)
      • Cedar Breaks National Monument (1)
      • Coral Pink Sand Dunes State Park (1)
      • Dino Trax Trail (1)
      • Dixie National Forest (1)
      • Glen Canyon (1)
      • Grand Staircase Escalante National Recreation Area (1)
      • Green River (1)
      • Monticello (1)
      • Nine Mile Canyon Road (1)
      • Snow Canyon State Park (1)
      • Vernal, Utah (1)
      • Zion National Park (1)
    • Washington (1)
    • Wyoming (16)
      • (road to) Colorado border (1)
      • (Road to) Saratoga (1)
      • Baggs (1)
      • Battle Highway Scenic Byway (1)
      • Casper VW 'spa' (1)
      • Cody (1)
      • Flaming Gorge (1)
      • Grand Teton National Park (1)
      • It's the law … (1)
      • North Platte River (1)
      • Saratoga the outfitter (1)
      • Smith mansion (1)
      • Snowy Range & Rawlins (1)
      • Taking a shower … (1)
      • Viva Naughton (1)
      • Yellowstone National Park (1)

Thanks to

Instagram Slider

No images found!
Try some other hashtag or username

Follow our journey!

Subscribe if you want to know when we post a new story.

  • Facebook
  • Instagram

@2019 - Ensouling on wheels. All Right Reserved. Designed and Developed by MWave Websolutions


Back To Top